- XIX-wieczna kapliczka kubaturowa z Pawłowa została uznana za zabytek, ponieważ jest cennym dokumentem dziejów parafii i miejscowości, a także zajmuje ważne miejsce w krajobrazie kulturowym wsi – tłumaczy Agnieszka Żukowska, rzecznik mazowieckiego konserwatora zabytków.
Obiekt wzniesiono na miejscu poprzedniego, drewnianego. Przed wybudowaniem kościoła w Pawłowie w kapliczce odprawiano msze święte.
Z kolei cmentarz rzymskokatolicki z pierwszej ćwierci XIX wieku, zlokalizowany w Wyśmierzycach (pow. białobrzeski) został wpisany do rejestru zabytków z uwagi na zachowane wartości historyczne i artystyczne. Stanowi cenny dokument dziejów parafii i miejscowości.
- Wpisem objęto układ przestrzenno-komunikacyjny, kaplicę cmentarną w granicach posadowienia fundamentów w zakresie bryły, gabarytu i ścian obwodowych oraz najcenniejsze nagrobki i płyty nagrobne sprzed 1960 roku – wylicza Agnieszka Żukowska.
Układ przestrzenny jest czytelny i zachował się bez większych zmian od XX wieku. Drewniana kaplica stanowi historyczny element przestrzenny i kompozycyjny założenia. Na terenie cmentarza zachowało się wiele cennych nagrobków. Prezentują różne typy: krzyż na cokole, krzyż na skałkach, płyta nagrobna, płaskorzeźbiona stela. Wykonane zostały głównie z piaskowca. W jednym przypadku występuje żeliwo. Najstarsze nagrobki pochodzą z drugiej połowy XIX wieku. Szczególnie interesujące to nagrobek Antosia Kawińskiego z początku XX wieku w formie neogotyckiej kapliczki z figurą Matki Boskiej, nagrobek Ignacego Bielskiego z czwartej ćwierci XIX wieku w formie krzyża na skałkach, nagrobek Kawińskich w formie krzyża z pierwszej ćwierci XX wieku wykonany z czerwonego piaskowca. Na cmentarzu pochowani są m.in. proboszczowie parafii w Wyśmierzycach, mieszczanie, właściciele ziemscy.
