W 1903 roku Sztelman i Goldblum powiększyli swój stan posiadania – kupili od A.J. Lewina niedokończoną fabrykę odlewów żelaznych, która znajdowała się przy ul. Giserskiej 10, za warsztatami kolejowymi. Tuż przed I wojną światową była jeszcze własnością E. Goldbluma, a po wojnie Jakuba Diamenta i Chaima Izraela Rosenberga. Od końca lat 20. firma była zarejestrowana pod nazwą: Fabryka Wyrobów Żelaznych i Emaliernia. Odlewnia Żeliwa „Glinice”. W dwudziestoleciu międzywojennym zatrudniała ok. 100 pracowników; w sierpniu 1939 było ich nawet 130. Produkowała głównie odlewy żeliwne, maszyny rolnicze, łańcuchy i odważniki. O tym, że były znakomite, świadczy nagroda, którą wyroby odlewni otrzymały w 1929 roku na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu.
W czasie II wojny światowej – w 1940 roku zakład przejęli Niemcy. Dwa lata później fabryka Diamenta i Rosenberga weszła w skład Radomer Eisen- und Tempergiesserei. Okupant zdecydował, że będzie produkowała na zamówienie wojska.
Zniszczona na skutek działań wojennych częściowo wznowiła produkcję w pierwszej połowie 1945 roku – znajdowała się wtedy pod Tymczasowym Zarządem Państwowym. Zatrudniała wówczas ok. 40 pracowników. Produkowała wtedy części do maszyn rolniczych, odlewy kuchenne i kanalizacyjno-wodociągowe, a także odważniki.
W 1948 roku minister przemysłu i handlu zdecydował o włączeniu odlewni przy ul. Średniej do Odlewni Radomskich. Została wtedy Zakładem nr 2.
Na podstawie informacji zawartych w „Encyklopedii Radomia” Jerzego Sekulskiego, Radom 2012
Napisz komentarz
Komentarze