Pracownicy Barwickiego naprawiali też wszystkie rodzaje konnych pojazdów i zajmowali się ich renowacją.
W 1912 roku nowy właściciel – Eugeniusz Barwicki przeniósł fabrykę do nowego budynku, który wystawił na swojej posesji przy ul. Zgodnej 3 (obecnie ul. Focha). Zatrudniał 20 osób.
Dziesięć lat później firma została zarejestrowana jako „Fabryka Wyrobów Drzewnych i Żelaznych E. Barwicki”; była to spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Poza bryczkami i powozami wytwarzała wszelkie wyroby z drewna i żelaza. Przy ul. Zgodnej 3 mieścił się kantor, a przy ul. Lubelskiej 107 uruchomiono produkcję.
Fabryka Wyrobów Drzewnych i Żelaznych Eugeniusza Barwickiego funkcjonowała także w czasie okupacji niemieckiej. Prawdopodobnie po zakończeniu II wojny światowej nie wznowiła działalności.
Na podstawie informacji zawartych w „Encyklopedii Radomia” Jerzego Sekulskiego, Radom 2012
Napisz komentarz
Komentarze