Według danych źródłowych
pierwszy ratusz miejski powstał w 1576 r. Jak można wyczytać z
inwentarzy budynek składał się z prostokątnego korpusu i wieży
przylegającej do elewacji frontowej. Korpus miał następujące
wymiary: długość 27 łokci warszawskich, szerokość 16 łokci,
wysokość łącznie z attyką 17 łokci. Sama wieża zbudowana była
na planie kwadratu o bokach 9x9 łokci i wysokości pod dach na 31,5
łokcia. Posiadała sześć kondygnacji łącznie z przyziemiem.
Komunikację z piętrem zapewniały schody zewnętrzne przylegające
do elewacji i wieży ratuszowej.
Układ pomieszczeń na wszystkich
kondygnacjach budynku był identyczny. Na osi symetrii znajdowała
się sień (jej przedłużeniem była wieża). Na lewo od sieni
znajdowało się jedno duże pomieszczenie przykryte stropem, na
prawo dwa symetryczne przesklepione pomieszczenia.
W przyziemiu ratusza znajdowało
się więzienie (dwa pomieszczenia ze sklepieniem) i skład towarów
(duże pomieszczenie z drewnianym stropem), na piętrze zaś sala
obrad rady miejskiej oraz archiwum miejskie, w którym trzymano m.in.
miecz katowski. Jak wynika z danych źródłowych budynek został
rozebrany prawdopodobnie w 1822 r. ze względu na zły stan
techniczny. Należy jednak zauważyć, że jeszcze w 1820 roku
mieścił się w nim areszt policyjny.
Podczas badań archeologicznych
jakie były prowadzone w 2012 roku ustalono dokładną lokalizację
budowli. Było to możliwe dzięki dobremu zachowaniu fundamentów,
które dziś są wyeksponowane w płycie rynku. Podczas badań
okazało się również, że zachowało się część piwnic ratusza.
