RKP 1926 Broń Radom

Powstanie klubu sportowego datuje się na rok 1926. Miało to związek z upowszechnianiem w Radomiu sportu fabrycznego, zorganizowanego przez Koło Kulturalno-Oświatowe Państwowej Wytwórni Broni. Powstał wtedy początkowo Klub Kolarzy i Motocyklistów "Broń", a później po dołączeniu się dalszych sekcji sportowych, Klub Sportowy "Broń" przy Państwowej Fabryce Broni. Jego pierwszym prezesem został J. Janiszewski. KS "Broń" wspierany przez Wytwórnię Broni stawał się powoli najpoważniejszym klubem sportowym Radomia. Powstawały coraz to nowe sekcje: strzelecka, łucznicza, tenisa ziemnego, bokserska, siatkówki. Wysiłkiem całej załogi Państwowej Wytwórni Broni, która opodatkowała się w wysokości 0,5 proc. od zarobków, zarząd klubu przystąpił do budowy stadionu sportowego przy ul. Narutowicza. W pierwszej kolejności powstał tor kolarski, na którym już w 1930 r. rozgrywano zawody. W dalszej kolejności oddano do użytku boisko piłkarskie, bieżnię, skocznię, rzutnię, strzelnicę, boiska do piłki siatkowej oraz rozpoczęto budowę basenu pływackiego o wymiarach 50 na 25 m.

Prawdziwy rozkwit klubu przypada jednak na lata powojenne. Broń stała się klubem patronackim Zakładów Metalowych. Szczytowym osiągnięciem klubu było uzyskanie przez jej pięściarza Kazimierza Paździora w 1957 r. w Pradze mistrzostwa Europy, a w 1960 r. w Rzymie złotego medalu Igrzysk Olimpijskich. Największym sukcesem drużyny bokserskiej był natomiast awans i występy w połowie lat 80. w ekstraklasie. Do krajowej czołówki należał klub z Narutowicza również w kolarstwie. Lucjan Józefowicz i Stefan Borucz należeli do reprezentacji Polski, a cały zespół kolarski należał do najlepszych w kraju. Później w ślady starszych kolegów poszedł Andrzej Michalak, reprezentujący Polskę na olimpiadzie w Moskwie. Nie sposób nie wspomnieć o Michale Sawickim (pierwszy polski mistrz świata, który tytuł zdobył w 1931 r. w łucznictwie) i Lucjanie Wyszyńskim, którzy zdobywali po II wojnie światowej mistrzostwo Polski w strzelectwie sportowym. Przez dłuższy czas utrzymywała się wysoka pozycja radomskiego tenisa ziemnego. Broń była w tej dziedzinie wicemistrzem Polski, a zawodnicy: Leszek Słomski, Danuta Szmidt-Calińska i Danuta Makulska – należeli do reprezentacji Polski. W tenisie stołowym drużyna Broni występowała w I lidze, a Wiktor Naumowicz i Danuta Szmidt-Celińska byli w kadrze narodowej.

Największym zainteresowaniem kibiców cieszyła się zawsze sekcja piłki nożnej. W latach 50. Broń przez rok występowała w II lidze, a pod koniec lat 70. i na początku 80. należała do najlepszych ekip występujących na zapleczu ekstraklasy. Klub słynął z doskonałej pracy z młodzieżą. Kibice z pewnością pamiętają piłkarzy z Narutowicza: Adolfa Kwasiborskiego, Leszka Antosa, Zdzisława Miłkowskiego, Tadeusza Muca, Włodzimierza Andrzejewskiego, Ryszarda Ochodka, Kazimierza Przybysia (grał na MŚ w Meksyku w 1986), Tomasza Dziubińskiego (był pierwszym Polakiem, który zdobył gola w Lidze Mistrzów), Rafała Siadaczkę czy Jakuba Bilkego.

W 1996 klub nie wytrzymał przemian ustrojowych. Istniejące jeszcze sekcje rozpoczęły samodzielne funkcjonowanie (BTS Broń- boks, KTS Broń- tenis stołowy, KKS Broń- kolarstwo). Piłkarze przyjęli nazwę Radomski Klub Piłkarski 1926 Broń Radom, a pierwszym prezesem "nowego" klubu został Bohdan Karaś. Dziś piłkarze występują w III lidze, a klubowi prezesuje Artur Piechowicz.