Jest taka ulica w Radomiu

Czy wybór studiów na Wydziale Farmakologicznym Uniwersytetu Warszawskiego podyktowany został rzeczywistymi zainteresowaniami Feliksa Tadeusza, czy raczej drogę zawodową wytyczył mu ojciec? Feliks Łagodziński senior od 1895 roku prowadził bowiem w kamienicy teściów – Karschów przy placu Sobornym aptekę. Niewykluczone, że chciał ją zostawić jedynemu synowi. Z drugiej strony... Feliks Jan miał też przecież Hotel Europejski – założył go przy tym samym placu Sobornym w 1899 roku. Może więc sam Feliks Tadeusz chciał być farmaceutą? Tytuł magistra farmacji uzyskał w 1925 roku. Przejął po ojcu aptekę (obecny pl. Konstytucji 3 Maja) i istniejącą przy niej – jedną z pierwszych w Polsce - Fabrykę Preparatów Farmaceutycznych i Galenowych z urządzeniami parowymi. Fabryka słynęła, nie tylko w Radomiu, z tego, że właściciel wprowadził w niej niezwykłe jak na owe czasy przywileje socjalne dla pracowników. Feliks Tadeusz był także pierwszym w miecie farmaceutą, który zdecydował się zatrudnić w aptece kobiety. W 1935 roku Łagodziński otworzył skład apteczny. W 1936 roku prezesował radomskiemu oddziałowi Polskiego Powszechnego Towarzystwa Farmaceutycznego. 

 

Zmobilizowany we wrześniu 1939 roku, został skierowany do Centrum Zaopatrzenia Sanitarnego w Warszawie. Internowany, uciekł do Rumunii. Inne źródła mówią, że do Rumunii dotarł jako dowódca pociągu zaopatrzenia sanitarnego. Nie zagrzał tam długo miejsca – przez Jugosławię i Włochy przedarł się do Francji. Tu wstąpił do polskiego wojska, a po opanowaniu Francji przez Niemców udało mu się dostać do Wielkiej Brytanii. 

 

W czasie okupacji aptekę i skład apusza – działaczka ruchu oporu. To ona dbała, by działający w konspiracji mieli leki i środki opatrunkowe, a w piwnicach pod apteką przechowywała broń, amunicję i prasę podziemną. W składzie aptecznym było również laboratorium fotograficzne, gdzie trafiały do wywołania zdjęcia robione przez Niemców. Personel, także zaangażowany w pracę konspiracyjną, wykonywał dodatkowe odbitki z niektórych zdjęć (m.in. z egzekucji ulicznych czy likwidacji getta). Zachowały się do dzisiaj i są cennym materiałem historycznym. 

 

Po zakończeniu II wojny światowej Feliks Tadeusz włączył się w akcję niesienia pomocy Polsce, wysyłając, wraz ze swoją grupą, 22 przesyłki ze sprzętem i 600 skrzyń z lekami. Znaczna część tej pomocy trafiła do radomskiego szpitala. W 1946 roku Łagodziński wrócił z Anglii do Radomia. Wrócił także do swojej apteki przy pl. Konstytucji 3 Maja; prowadził ją do 1950 roku, kiedy to apteka została upaństwowiona. Feliks Tadeusz zdecydował się wtedy na pracę farmaceuty w radomskim szpitalu, a potem w hurtowni farmaceutycznej Zmarł 19 listopada 1981 roku. Został pochowany na cmentarzu przy ul. Limanowskiego.