Cmentarz grzebalny (polowy) w Przytyku został założony w pierwszej połowie XIX wieku, a powiększony w 1887 roku. Jest usytuowany przy drodze Przytyk - Studzienice - Radzanów, około 200 metrów od kościoła parafialnego.
- Zachowało się tu wiele cennych nagrobków z XIX i pierwszej połowy XX wieku, prezentujących różne typy, m.in. płyta nagrobna, krzyż na cokole, figura na cokole, pień drzewa, stela – wylicza Agnieszka Żukowska, rzecznik mazowieckiego konserwatora zabytków. - Poza wykonanym z granitu nagrobkiem rodziny Grodzińskich z drugiej ćwierci XX wieku pozostałe są z piaskowca. Najstarszy jest grób Maryana Wachowicza z drugiej ćwierci XIX wieku. Pod względem artystycznym na szczególną uwagę zasługują: wspomniany już nagrobek Wachowicza, wykonany w formie steli w stylistyce klasycystycznej ze zwieńczeniem wolutowym, udekorowanym rozetami, motywem klepsydry oraz ornamentem rzeźbiarskim, a także nagrobek rodziny Dzianottów z trzeciej ćwierci XIX wieku, przedstawiający kobietę wspartą o urnę. Odznacza się on rozbudowaną symboliką cmentarną oraz wysoką jakością wykonania. Historyczne nagrobki są ustawione frontem w kierunku wschodnim.
Na kilku nagrobkach pojawiają się sygnatury z nazwiskami kamieniarzy: „L. Staniszewski” i „Hebdzyński” z Radomia. Na jednym występuje sygnatura warsztatu z Odrzywołu.
- Wpisem do rejestru objęty został układ przestrzenno-komunikacyjny nekropolii, nagrobki i płyty nagrobne sprzed 1950 roku – mówi Agnieszka Żukowska. - Cmentarz stanowi bardzo cenny dokument dziejów parafii i miejscowości. Zajmuje eksponowane miejsce w krajobrazie kulturowym i ze względu na wartości historyczne i artystyczne został objęty ochroną konserwatorską.
