Bulimia - czym jest i jak z nią walczyć?

Bez żadnych wątpliwości – jeść trzeba. Jednak to, co się je, ma wpływ na człowieka. Dlatego dobór odpowiedniej diety jest tak ważny. Jedzenie to też kwestia kulturowa – każda kultura ma bowiem swoje potrawy, a ludzie przyzwyczajani są przez całe swoje życie do innych smaków. W zdrowym jedzeniu ważne jest też to, jak się je. Zasady odpowiedniej diety mają ogromne znaczenie we wszystkich aspektach życia. Jeśli na pewnym etapie coś pójdzie nie tak, jak powinno, może dojść do rozwoju różnorodnych zaburzeń odżywiania. W tym do rozwoju bulimii.

Czym jest bulimia?

Bulimia to choroba psychiczna, która charakteryzuje się napadami obżarstwa, podczas których osoba chora zjada ogromne ilości jedzenia w krótkim czasie. Po tych napadach następuje silne poczucie winy i wstyd, co prowadzi do stosowania różnych sposobów na pozbycie się spożytego jedzenia, takich jak wymioty, stosowanie leków przeczyszczających lub intensywne ćwiczenia fizyczne.

Osoby z bulimią często zdają sobie sprawę ze swojego problemu i starają się prowadzić zdrowy tryb życia. Jednak nie wytrzymują i zaczynają nerwowo pochłaniać mnóstwo kalorii. To może być nawet kilka tysięcy kalorii podczas jednego posiłku. Zdarzają się nawet dni, w których osoba z bulimią pochłonie w ciągu dnia nawet ponad dwadzieścia tysięcy kalorii.

Nie zawsze bulimik wymiotuje, stosuje lewatywy czy środki przeczyszczające. Do tego dochodzi w tak zwanej bulimii przeczyszczającej. Jest jeszcze bulimia nieprzeczyszczająca w której osoba chora nie stosuje tego typu środków i nie wywołuje wymiotów, zamiast tego stosując bardzo intensywne ćwiczenia fizyczne, po epizodzie objadania się przechodzi na bardzo restrykcyjną dietę lub wręcz przechodzi na głodówkę.

Osoby najbardziej narażone na bulimię to przede wszystkim kobiety w wieku młodzieńczym i w okresie dojrzewania, choć choroba ta może dotyczyć również mężczyzn i osób starszych. Osoby z niskim poczuciem własnej wartości, które borykają się z problemami emocjonalnymi i osobami z zaburzeniami odżywiania są szczególnie narażone na rozwinięcie bulimii.

Bulimia jest poważną chorobą, która może prowadzić do licznych powikłań zdrowotnych, takich jak uszkodzenie układu pokarmowego, choroby nerek, a nawet śmierć. Dlatego ważne jest, aby osoby chorujące na bulimię szukały pomocy u specjalisty, takiego jak psycholog lub psychiatra. Terapia i leczenie mogą pomóc choremu w powrocie do zdrowia i normalnego trybu życia. Więcej informacji na temat zaburzeń odżywiania znajdziesz tutaj: https://psychoterapiacotam.pl/dla-kogo/dietetyk-warszawa/.

Przyczyny bulimii

Przyczyny bulimii są bardzo zróżnicowane i zawsze należy rozpatrywać każdy taki przypadek indywidualnie. Jako przyczyny bulimii wymienia się czynniki:

• Genetyczne – naukowcy uznają, że osoby, w rodzinie których występują już rozmaite zaburzenia odżywiania, sami mają większą szansę na wystąpienie tego typu zaburzeń
• Biologiczne – neuroprzekaźniki odgrywają ogromną rolę w życiu każdego człowieka. Każde zaburzenia i nieprawidłowości w tym zakresie mogą doprowadzić właśnie do wystąpienia różnorodnych zaburzeń w życiu codziennym. W przypadku bulimii największą rolę odgrywa nieprawidłowy poziom serotoniny.
• Społeczne – każda epoka ma swoje własne kanony piękna, które potrafią bardzo się zmieniać na przestrzeni kolejnych lat. Próba dopasowania się do nich za wszelką cenę, dążenie do niedostępnego i nieosiągalnego ideału i ten pęd do piękna za wszelką cenę – to wszystko może skończyć się wystąpieniem wielu zaburzeń, w tym właśnie tych odżywiania i anoreksji lub bulimii. Sporo osób z bulimią i innymi zaburzeniami odżywiania są bardzo podatne na wpływy społeczeństwa i chcą zrobić wszystko, by się dostosować, nawet kosztem własnego zdrowia.
• Psychologiczne – jedzenie ma ogromny wpływ na emocje ludzi, dlatego jeśli w życiu człowieka dzieje się źle – przeżył wypadek, doznał traumy czy po prostu żyje pod ciągłym, silnym stresem, może zacząć „zajadać” swoje emocje. To prosta droga do rozwoju różnorodnych zaburzeń odżywiania, w tym również bulimii.

Osoby szczególnie narażone na bulimię to też perfekcjoniści – osoby, które nie uznają niczego, poza absolutną perfekcją, która często jest dla nich nieosiągalna. To wszystko sprawia, że żyją w stanie permanentnego stresu, co może właśnie doprowadzić do bulimii. Podobnie narażone są osoby, które mają niską samoocenę i nie akceptują swojego wyglądu. Takie osoby są też bardziej podatne na presję społeczną i pęd do idealnej sylwetki.

Objawy bulimii

Objawy bulimii mogą być różne i zależą od indywidualnych cech pacjenta oraz stopnia nasilenia choroby. Oto niektóre z objawów, które mogą wskazywać na obecność bulimii:

• Napady obżarstwa, podczas których osoba zjada ogromne ilości jedzenia w krótkim czasie
• Lęk przed przybraniem na wadze i silne pragnienie bycia szczupłym
• Stosowanie różnych sposobów na pozbycie się spożytego jedzenia, takich jak wymioty, stosowanie leków przeczyszczających lub intensywne ćwiczenia fizyczne
• Silne poczucie winy i wstyd po napadach obżarstwa
• Stosowanie diety lub głodzenie się między napadami obżarstwa
• Wahania nastroju
• Problemy z trawieniem
• Zaburzenia miesiączkowania u kobiet
• Zmiany w wyglądzie zewnętrznym, takie jak wypadające włosy, łamliwe paznokcie lub sucha skóra
• Wahania wagi

Należy pamiętać, że objawy bulimii mogą być różne i mogą się zmieniać w zależności od indywidualnych cech pacjenta. Dlatego ważne jest, aby osoby podejrzewające u siebie bulimię szukały pomocy u specjalisty, takiego jak psycholog lub psychiatra, który może postawić odpowiednią diagnozę i zaproponować odpowiednie leczenie.

Diagnoza bulimii jest stawiana przez lekarza, zazwyczaj specjalistę w dziedzinie psychiatry lub psychologii. Aby postawić diagnozę, lekarz może zadawać pacjentowi pytania dotyczące jego objawów, historii choroby i sposobów radzenia sobie z emocjami. Lekarz może również zlecić wykonanie badań laboratoryjnych, aby wykluczyć inne możliwe przyczyny objawów pacjenta.

Leczenie bulimii

Leczenie bulimii jest złożonym procesem, który może obejmować różne formy terapii i leków. W zależności od indywidualnych potrzeb pacjenta leczenie może być prowadzone przez specjalistę w dziedzinie psychiatry lub psychologii, a także innych specjalistów, takich jak dietetyk czy terapeuta zajęciowy.

W przypadku leczenia bulimii bywa stosowana też farmakoterapia, w tym leki antydepresyjne czy takie, które mają za zadanie pomóc poradzić sobie z lękiem. Jednak do tego dochodzi najczęściej w momentach, w których poza bulimią rozwinęły się też inne zaburzenia psychiczne – w tym zaburzenia depresyjne i lękowe.

W niektórych przypadkach pacjent z bulimią może wymagać hospitalizacji, szczególnie jeśli choroba jest ciężka lub jeśli pacjent ma poważne problemy zdrowotne w wyniku bulimii. Podczas hospitalizacji pacjent otrzymuje opiekę lekarską i psychologiczną, a także odpowiednią dietę i plan leczenia. Hospitalizacja może być potrzebna również w przypadku, gdy pacjent nie jest w stanie samodzielnie zadbać o swoje zdrowie lub gdy istnieje ryzyko samobójstwa. Największą rolę odgrywa jednak psychoterapia.

Psychoterapia poznawczo-behawioralna to forma terapii, która skupia się na zmianie negatywnych myśli i zachowań pacjenta poprzez zrozumienie ich przyczyn i zastąpienie ich bardziej pozytywnymi. Terapia ta jest często stosowana w leczeniu bulimii, ponieważ pozwala pacjentowi lepiej radzić sobie z emocjami, które mogą prowadzić do napadów obżarstwa i prób pozbywania się jedzenia.

Podczas terapii poznawczo-behawioralnej pacjent wraz z terapeutą pracuje nad zmianą negatywnych myśli i przekonań, które mogą prowadzić do bulimii. Terapeuta może pomóc pacjentowi zidentyfikować tzw. błędne koło myślowe, czyli negatywne myśli, które prowadzą do niekorzystnych zachowań. Następnie pacjent i terapeuta wspólnie pracują nad zmianą tych myśli na bardziej pozytywne i realistyczne.

Może również pomóc pacjentowi nauczyć się lepszych sposobów radzenia sobie ze stresem i emocjami oraz lepszego planowania posiłków i ustalania celów odżywiania. Terapia ta może być prowadzona indywidualnie lub w grupie i trwa zazwyczaj od kilku do kilkunastu sesji. Bardzo ważna jest też opieka dietetyka, a także psychodietetyka.

Psychodietetyka to dziedzina, która łączy zagadnienia z zakresu psychologii i dietetyki i skupia się na wpływie odżywiania na zdrowie psychiczne i emocjonalne. W przypadku bulimii psychodietetyk może pomóc pacjentowi lepiej zrozumieć swoje niekorzystne nawyki żywieniowe i nauczyć się zdrowych sposobów odżywiania się.

Psychodietetyk może również pomóc pacjentowi lepiej radzić sobie z trudnymi emocjami, które mogą prowadzić do napadów obżarstwa, oraz nauczyć go lepszych sposobów radzenia sobie ze stresem i lękiem. Może również pomóc pacjentowi ustalić realistyczne cele odżywiania i zaplanować zdrowe posiłki.

Może współpracować z pacjentem indywidualnie lub w grupie oraz z innymi specjalistami, takimi jak psycholog lub lekarz, w celu zapewnienia pacjentowi kompleksowej opieki. Ważne jest, aby pacjent był otwarty na zmiany i był gotowy pracować nad swoimi nawykami żywieniowymi i emocjami, aby osiągnąć trwałe zmiany w swoim zdrowiu psychicznym i fizycznym.