Jednoosobowa firma - Fabryka Drutu i Gwoździ „Eliasz Tenenbaum” - została zarejestrowana w sądzie w styczniu 1922 roku. Jej siedzibą były trzy budynki przy ul. Miłej 10. Tenenbaum produkował tu gwoździe, drut i hacele (hacel - hak wkręcany w podkowę, zapobiegający ślizganiu się konia), a jego wyroby były znane i cenione w całej Polsce.
Po pewnym czasie weszła w skład Zjednoczonych Zakładów Śrub B. Cukierman SA. jako Fabryka Drutu, Gwoździ i Haceli. Fabryka zatrudniała wówczas ponad 80 pracowników.
Już jesienią 1939 roku zakład znalazł się pod niemieckim zarządem powierniczym; nazywał się Radomer Draht-und Nagelfabrik. Zajmował się sprzedażą wszelkiego rodzaju drutów, gwoździ i śrub budowlanych. 29 sierpniu 1942 roku firmę przejęły władze niemieckie.
Po zakończeniu II wojny światowej kontynuowała produkcję pod nazwą Radomska Fabryka Drutu i Gwoździ. Zatrudniała wówczas 30 osób. Funkcjonowała, pod zarządem Zjednoczenia Polskich Fabryk Drutu, Gwoździ i Wyrobów z Drutu, raptem dwa lata. Została zlikwidowana już w połowie 1947 roku, bo nie było jak jej rozbudować. Jej aktywa przejęła Walcownia Drutu w Gliwicach.
Nieruchomość przy ul. Miłej 10, czyli 10 arów placu i budynki, stały się własnością skarbu państwa. W 1986 roku przejął ją w zarząd radomski oddział Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego z przeznaczeniem na księgowość i Biuro Obsługi Ruchu Turystycznego. Mieścił się tu także Zarząd Wojewódzki PTTK i Informacja Turystyczna oraz restauracja Tramp. W 2003 roku ok. 500 m powierzchni użytkowej Oddział PTTK-u wydzierżawiał firmie drukarskiej, komputerowej i rachunkowej oraz firmom budowlanym. Użytkowe poddasze budynku zostało wtedy przeznaczono na Muzeum Pamiątek Turystycznych PTTK.
Dawna gwoździarnia została wpisana do rejestru zabytków 12 grudnia 1988 roku.
Napisz komentarz
Komentarze