Kilkanaście lat później członkowie kasy zdecydowali się wybudować przy ul. Szerokiej (obecnie ul. Piłsudskiego 15) swoją siedzibę. Zadanie zaprojektowania gmachu powierzono Augustowi Załuskiemu – budowniczemu miejskiemu, który w latach 1885-1897 był miejskim architektem.
Jednopiętrowy gmach wzniesiono w 1897 roku w stylu neogotyckim. Dziewięcioosiowa fasada wykończona czerwoną, formowaną cegłą ma dwa skrajne ryzality nakryte trójkątnymi szczytami, ozdobione balkonami i herbami: guberni radomskiej Radomia. Ten pierwszy to tarcza ze snopem pszenicy otoczonym z dwu stron młotami; miała symbolizować rolniczo-przemysłowy charakter guberni. Herb Radomia jest ewenementem, bo od 1822 roku władze Imperium Rosyjskiego zabroniły używania godeł miejskich w pieczęciach urzędowych. Fasadę uzupełniają liczne elementy wykonane z piaskowca. Charakterystyczne jest rozwiązanie dekoracji półkoliście zamkniętych okien środkowej części piętra – neogotycki charakter nadają im ostrołuczne obramienia z motywem roślinnym, nawiązującym do średniowiecznych maswerków. Oryginalny wystrój wnętrz zachował się m.in. na klatce schodowej i w sali operacyjnej na I piętrze (m.in. posadzki, sztukaterie, metaloplastyka, oświetlenie, snycerka).
Budynek przy ul. Szerokiej był siedzibą Kasy do 1 stycznia 1922, kiedy to KPPR przekształcono w Bank Przemysłowców Radomskich SA. Po likwidacji tej instytucji, na początku 1933 roku, gmach zajmowały kolejno: oddział Banku Gospodarstwa Krajowego, Bank Inwestycyjny, Narodowy Bank Polski i oddział Powszechnego Banku Gospodarczego SA z Łodzi. Od lat 90. XX wieku budynek dawnej Kasy zajmuje radomski oddział Banku Pekao SA.
