adresy kultury

W lipcu 1946 roku Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Grójcu powołało do życia Gromadzką Bibliotekę Publiczną w Belsku. Nadano jej imię Tadeusza Kościuszki, a siedzibę miała w budynku Gromadzkiej Rady Narodowej w centrum Belska.

Miejsko-Gminna Biblioteka Publiczna w Wyśmierzycach jest związana z miastem i gminą już od 1945 roku.

Wypożyczamy w nich książki, chodzimy na wystawy czy koncerty albo uczestniczymy w organizowanych przez nie wydarzeniach. Instytucje kultury w swoim mieście mógłby zapewne wymienić każdy mieszkaniec, ale czy znamy je naprawdę? W cyklu „Na tropach kultury” przybliżamy historię placówek kultury z regionu radomskiego, prezentujemy ich zbiory i opisujemy najważniejsze z organizowanych przez nie wydarzeń.

W kronice Gminnej Biblioteki Publicznej w Starej Błotnicy jako rok założenia widnieje 1949. Jednak z analizy materiałów archiwalnych książnicy wynika, że działała ona jeszcze przed II wojną światową.

Z inicjatywą powołania – w 1947 roku - biblioteki w Radzanowie wyszły i władze gminy, i sami mieszkańcy. W lokalu gminy przydzielono jej jedną ciemną izbę. Zmieściły się w niej dwie szafy z 512 książkami. Pierwszym szefem placówki został Antoni Makarewicz, kierownik radzanowskiej szkoły.

Pierwsze wzmianki o księgozbiorach szkolnych pojawiają się już w 1923 roku, a publiczne udostępnianie zbiorów notowane jest od 1929. Ale biblioteka publiczna z prawdziwego zdarzenia powstała w Białobrzegach w 1947 roku, kiedy to do miasta trafiło pierwsze 350 woluminów, przekazanych przez Powiatową Bibliotekę Publiczną w Radomiu. Siedzibą instytucji była salka w szkole podstawowej, a jej pierwszym kierownikiem została Maria Piotrowska.

W marcu ubiegłego roku Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury, decyzją radnych i mieszkańców, zmienił nazwę na Białobrzeskie Centrum Kultury „Białe Brzegi”. Powstało też nowe skrzydło budynku.

W 1947 roku, realizując dekret o bibliotekach i opiece nad zbiorami, Gminna Rada Narodowa w Zakrzewie przyjęła uchwałę o powołaniu do życia książnicy. Pierwsze woluminy przynieśli sami mieszkańcy; część książek przekazało Ministerstwa Oświaty i Centralny Zarząd Bibliotek.

Lata 60. ubiegłego wieku to początki biblioteki, wtedy gromadzkiej; książnicę ulokowano w prywatnym budynku w rynku. W latach 70. natomiast, w nowo powstałej remizie strażackiej przy ul. Opoczyńskiej znalazł siedzibę Klub Rolnika – pierwsza placówka kultury.

W połowie lat 50. ubiegłego wieku w Wierzbicy – wykorzystując miejscowe, bogate złoża wapienia i radziecką technologię - wybudowano wielką cementownię „Przyjaźń”. Zatrudnienie znalazły tu setki osób – zarówno przyjezdnych z okolicznych miast i wsi, jak i z samej Wierzbicy. Chcąc zapewnić im godziwą rozrywkę kierownictwo przedsiębiorstwa postanowiło powołać do życia Robotniczy Ośrodek Kultury. Jego pierwszą szefową została Ewa Zaręba.

To „samorządowa instytucja kultury, która służy zaspokajaniu potrzeb czytelniczych mieszkańców gminy Wierzbica”. Jej początki sięgają stycznia 1947 roku, kiedy to, na mocy dekretu o bibliotekach i opiece nad zbiorami bibliotecznymi.

Miejski i Gminny Ośrodek Kultury jako instytucja działa od 1977 roku, ale początki zorganizowanej działalności kulturalnej w Skaryszewie sięgają lat 60.

Publiczna biblioteka w Skaryszewie powstała w grudniu 1947 - w jednoizbowym lokalu przy ul. Kościelnej (obecnie ul. Mickiewicza). Wyposażenie stanowiły dwie szafy, w których mieściło się 446 książek.

W 1957 roku zakończyła się budowa okazałego dwukondygnacyjnego gmachu przy ul. Radomskiej 1. Uroczyście otwarto w nim Zakładowy Dom Kultury ZTS „Pronit”. Jego pierwszym dyrektorem był Bogusław Trojanowski. W 1976 placówka uzyskała status międzyzakładowej i przyjęła nazwę: Robotniczy Ośrodek Kultury.

Miejska Biblioteka Publiczna w Pionkach w grudniu 2022 roku obchodziła 75-lecie. Powstała, jako gminna, w grudniu 1947 w dwóch izbach domu przy ul. Kolejowej. Jej kierownikiem została nauczycielka Alicja Gugała. Po roku kierownictwo placówki objęła Leokadia Wojciechowska.