adresy kultury

Zabytkowa Huta Żelaza w Chlewiskach to dwuhektarowy kompleks użytkowo-wystawienniczy, będący oddziałem Narodowego Muzeum Techniki w Warszawie. Osobliwością obiektu są XIX-wieczne piece na węgiel drzewny, zwane prażakami. W Chlewiskach są trzy takie piece, w ostatnich latach zrewitalizowane. Wyglądają, jak nałożone na siebie dwa cylindry z kamienia i cegły. Opasane są taśmami stalowymi wzmacniającymi konstrukcję, ze stożkowymi dachami krytymi blachą i charakterystycznymi wąskimi i wysokimi kominami.

Jest częścią Szydłowieckiego Centrum Kultury – Zamek. To właśnie SCK ponad 15 lat temu zaczęło gromadzić eksponaty i artefakty związane z historią miasta i życiem jego mieszkańców. W 2017 roku dla wyeksponowania całego tego bogactwa powstała Pracownia Historii Szydłowca.

Biblioteka Gromadzka w Klwowie, bo tak się wtedy nazywała placówka, powstała w 1948 roku. Księgozbiór liczył zaledwie 448 woluminów, a korzystało z niego 40 osób. Działało również pięć punktów bibliotecznych - w Drążnie, Kłudnie, Nowym Świecie, Jelonku i Sulgostowie. Pierwszym bibliotekarzem została Emilia Czyżykowska.

W latach siedemdziesiątych XX wieku członkowie i sympatycy Przysuskiego Towarzystwa Kulturalnego rozpoczęli gromadzenie materiałów dotyczących Oskara Kolberga, a także eksponatów etnograficznych i historycznych z okolic Przysuchy. W ciągu czterech lat zbiory prezentowane były na wystawach w bibliotece i w zabytkowym lamusie dworskim. W 1979 roku kolekcję przeniesiono do Szydłowca – do Muzeum Ludowych Instrumentów Muzycznych, w Przysusze natomiast powstał oddział muzealny.

Przysuska książnica została założona – w jednej izbie przy ul. Krakowskiej 48 - przez Bibliotekę Publiczną w Opocznie w 1949 roku. Od razu otrzymała 500 woluminów. Jej pierwszym kierownikiem został nauczyciel miejscowej szkoły Władysław Zaborowski. W pierwszym roku istnienia do biblioteki zapisanych było 50 czytelników, w większości dzieci.

W 1947 roku, na wniosek przewodniczącego Gminnej Rady Narodowej, zdecydowano o otwarciu biblioteki w Rzeczniowie. Uroczyste otwarcie nastąpiło 8 maja.

Zgodnie z wpisem, dokonanym w księdze inwentarzowej, biblioteka gromadzka powstała w Chotczy w 1961 roku. Siedzibę znalazła w lokalu Gromadzkiej Rady Narodowej. Początkowo lokal był mały i niedogrzany. Dwa lata później placówce przybyło kolejne pomieszczenie, gdzie urządzona została czytelnia. Pierwszym kierownikiem biblioteki był Edward Kwiecień. Księgozbiór liczył 670 egzemplarzy.

Placówka ma liczący 12 tys. egzemplarzy księgozbiór, gdzie każdy czytelnik znajdzie coś dla siebie.

Ogród Jordanowski jest placówką wychowania pozaszkolnego. Swoją działalnością obejmuje przede wszystkim dzieci i młodzież z terenu miasta i gminy Kozienice, a realizuje zadania edukacyjne, wychowawcze, kulturalne, profilaktyczne, opiekuńcze, prozdrowotne, sportowe i rekreacyjne.

„Początki kozienickiego muzealnictwa wpisują się w poczet pierwszych przedsięwzięć podejmowanych w tym zakresie w Polsce. Jako pewną datę możemy uznać rok 1777, w którym wzniesiona w naszym mieście rezydencja Stanisława Augusta Poniatowskiego była już gotowa do zamieszkania, zaś istotny element jej wyposażenia stanowiły bogate zbiory sztuki oraz cenny księgozbiór” - czytamy na stronie placówki.

Dom kultury w Kozienicach zaczął działać w latach 50. W ciągu następnych lat kilkakrotnie zmieniał się status placówki. W latach 2004-2010 funkcjonowała w strukturach Kozienickiego Centrum Kultury, Rekreacji i Sportu im. Bogusława Klimczuka, jako wydział kultury. 1 stycznia 2011 CKRiS podzieliło się na dwie jednostki: Kozienicki Dom Kultury im. Bogusława Klimczuka - samorządowa instytucja kultury oraz Kozienickie Centrum Rekreacji i Sportu - jednostka budżetowa.

Już w 1920 roku postępowe kozieniczanki wpadły na pomysł zorganizowania dostępnej dla wszystkich i bezpłatnej książnicy. Powstała już rok później, a mieściła się u zbiegu dzisiejszych ulic Kochanowskiego i Warszawskiej w wieży budynku nazywanego „Pod Giewontem”.

Gminna Instytucja Kultury, bo tym jest Dworek na Długiej, została utworzona w 2006 roku. Jego siedzibą stał się niewielki pałacyk przy ul. Długiej 3, stąd nazwa. Ma przede wszystkim zaspokajać potrzeby kulturalne mieszkańców poprzez „tworzenie i upowszechnianie różnych dziedzin kultury i sztuki”. Aktywizuje społeczeństwo, a także promuje działalność i talenty osób mieszkańców gminy.

Książnice publiczne mają w Jasieńcu prawie stuletnią tradycję. Bibliotekę dla pracowników i mieszkańców utrzymywała np., w latach 1923-28, cukrownia Czersk. Księgozbiór liczył ok. 2 tys. tomów, a cukrownicy korzystali z niego bezpłatnie. Przy bibliotece czynna była także czytelnia z czasopismami. W międzywojniu funkcjonował też biblioteka parafialna, z ok. 1500 tomami.

Błędowska biblioteka to samodzielna instytucja kultury finansowana przez gminę. Sieć biblioteczną tworzy ta główna placówka, w Błędowie oraz dwie filie: w Lipiu i Wilkowie Drugim. GBP gromadzi: beletrystykę dla dzieci i dorosłych, a także literaturę popularnonaukową ze wszystkich dziedzin wiedzy.