Ważnym momentem w historii majątku jest jego przejęcie przez majora Sarjusza Gomulińskiego, herbu Jelita. Gomuliński po 1776 roku zbudował nowy dwór w stylu Stanisława Augusta, starą średniowieczną budowlę czyniąc lewym skrzydłem budynku.
W 1896 roku posiadłość przejął Władysław Aleksander Pruszak herbu Leliwa, inżynier rolnictwa, właściciel Malczewa i Kończyc koło Radomia oraz Maciejowic koło Kozienic. To czas rozkwitu Wośnik. Majątek obejmował 356 ha i miał opinię jednego z najlepszych w okolicach Radomia. Na zespół dworsko-parkowy składał się obszar rezydencjonalny z dworem i podjazdem, parku, w którym znajdował się staw oraz ogród domowy i warzywny. Była też część gospodarcza, z domkami fornalskimi i ogrodnika, murowanymi stajniami, spichlerzem i powozownią.
Tuż przed wybuchem II wojny światowej Władysław Pruszak podarował oba podradomskie majątki swojemu synowi Maciejowi. Maciej w zamian zapewnił rodzicom dwupokojowe mieszkanie na parterze dworu.
W połowie listopada 1939 roku majątek na Wośnikach przejęli Niemcy, dając Pruszakom zaledwie miesiąc na opuszczenie dworu. Okupant zrabował niemal całe wyposażenie dworu. Zachowała się zaledwie część, która teraz znajduje się w zbiorach Muzeum im. Jacka Malczewskiego.
Po wojnie Pruszakowie nie mogli zamieszkać w rodzinnych dobrach, bo przejął je Skarb Państwa. Majątek, w wyniku reformy rolnej, rozparcelowano, ale budynki zdecydowano wykorzystać. We dworze najpierw działał Ośrodek Postępu Rolniczego, a potem Zespół Szkół Ogrodniczych i Zespół Szkół Agrotechnicznych i Gospodarki Żywnościowej. Od 2002 roku dwór stał pusty. Sześć lat później miasto podjęło decyzję o sprzedaży zespołu dworsko-parkowego. Rodzina Pruszaków wystąpiła o zwrot majątku. Odzyskała go w 2010 roku, a potem sprzedała nieruchomość.
Napisz komentarz
Komentarze