Szkoła Techniczna

Młode państwo polskie potrzebowało pilnie wykwalifikowanej średniej kadry technicznej. Dlatego w październiku 1919 roku w Skarżysku-Kamiennej uruchomiono, pierwszą w województwie, prywatną placówkę kształcącą na potrzeby kolejnictwa. Po dwóch miesiącach została upaństwowiona, przyjmując nazwę Państwowa Średnia Szkoła Techniczna Kolejowa. Nauka trwa cztery lata, po których uczeń zdawał egzamin, uprawniający do wykonywania zawodu technika kolejowego.

Trzeci rok szkolny, na dwóch wydziałach: mechanicznym i budowlanym, rozpoczęto w Radomiu. Początkowo przyszli technicy uczyli się w budynku Miejskiej Szkoły Rzemiosł im. Jana Kilińskiego przy ul. Wysokiej (dziś ul. 25 Czerwca), potem w budynku po Szkole Powszechnej przy ul. Skaryszewskiej (ul. Słowackiego). Wydział mechaniczny przekształcono w wydział mechaniczno-elektryczny, a wydział budowlany w wydział budowlano-drogowy.

W 1925 roku dyrektor Witalis Leon Mroczkowski rozpoczął starania o budowę siedziby dla szkoły. Pomysłowi przyklasnęło Radomskie Towarzystwo Kursów Technicznych, któremu cztery lata później Fabryka Broni przekazała tereny pod inwestycję przy ul. Kościuszki 7. FB partycypowała także w kosztach samej budowy. W październiku 1930 uroczyście poświęcono i uruchomiono nowoczesny budynek warsztatów PŚSTK, a dwa lata później oddano do użytku budynek dydaktyczny. Zaprojektował go architekt Aleksander Józef Bojemski z Politechniki Warszawskiej. Poza PŚSTK swoją siedzibę miało tu Radomskie Towarzystwo Kursów Technicznych, które prowadziło zajęcia wieczorowe.

W 1936 roku zmieniona została, w wyniku reformy szkolnictwa, nazwa PŚSTK - na Państwowe Szkoły Przemysłowe. Radomianie mówili jednak niezmiennie „Szkoła Techniczna”.

14 września 1939 roku budynek przy ul. Kościuszki 7 zajęło niemieckie wojsko. Szkołę przekształcili w szpital. Na placu pojawiły się schrony przeciwlotnicze i bunkry, a sala gimnastyczna stała się salą operacyjną. W 1940 okupant wyraził zgodę na rozpoczęcie zajęć, ale w dawnych warsztatach i tylko na poziomie szkoły zawodowej.

Po zakończeniu wojny szkołę odbudowano wspólnym wysiłkiem uczniów, nauczycieli i rodziców. 1 września 1945 odbyło się uroczyste rozpoczęcie nowego roku szkolnego w Państwowych Szkołach Przemysłowych. Siedem lat później PSP przestała istnieć – po kolejnej reformie szkolnictwa zawodowego z jej struktur utworzono trzy placówki: Technikum Budowlane, Technikum Drogowe i Technikum Mechaniczne.

Budynek przy ul. Kościuszki 7 wykorzystywał przez lata Zespół Szkół Mechanicznych. Dzisiaj zajmuje go Centrum Kształcenia Ustawicznego.