Choć na początku pracownicy GUS-u posługiwali się liczydłami, to przed wybuchem II wojny światowej dysponowali już ok. 200 dziurkarkami, sprawdzarkami, sorterami, tabulatorami, maszyną do produkcji kart dziurkowanych, ok. 120 maszynami rachunkowymi i nowoczesnym wyposażeniem zakładu naprawczego. Niestety, większość tego dorobku została zniszczona w czasie II wojny światowej.
Po wojnie Główny Urząd Statystyczny reaktywował działalność już w sierpniu 1945 roku. W 1969 powstał w Radomiu Ośrodek Obliczeniowy – jedna z największych tego typu placówek w Polsce, stanowiąca podstawę systemu Państwowej Informacji Statystycznej. Świadczył usługi na rzecz banków i większych instytucji w mieście i regionie, opracowywał dane Narodowych Spisów Powszechnych. Pięć lat później Ośrodek Obliczeniowy GUS doczekał się nowoczesnej siedziby. Trzykondygnacyjny budynek przy ówczesnej ul. Bohaterów Stalingradu 39/45 (obecnie ul. Planty) zaprojektował radomski architekt i urbanista Jerzy Filipiuk.
W ramach ośrodka w Radomiu utworzony został Zakład Poligraficzny Zakładu Wydawnictw Statystycznych w Warszawie, wyposażony w najnowocześniejsze urządzenia poligraficzne. Drukowano tu m.in. biuletyny statystyczne.
W roku 1988, w ramach Głównego Urzędu Statystycznego, powstało Centrum Informatyki Statystycznej. CIS ma w swojej strukturze dwa zamiejscowe zakłady: w Łodzi i Radomiu. Zadaniem Centrum jest dostarczanie i rozwój usług informatycznych „niezbędnych do prawidłowej realizacji zadań przez służby statystyki publicznej”.
Na podstawie informacji zawartych w "Encyklopedii Radomia" Jerzego Sekulskiego, Radom 2012.
Napisz komentarz
Komentarze