Początkowo członkowie stowarzyszenia spotykali się w hotelu Rzymskim, a potem w domu Balińskich i Hemplów przy ul. Lubelskiej 46 (obecnie ul. Żeromskiego). SRCh miało podnosić świadomość i wiedzę robotników w zakresie religijno-moralnym, umysłowym, społecznym i narodowym. Szeroko zakrojona była działalność oświatowa stowarzyszenia. Jego członkowie mogli wypożyczać książki z własnej biblioteki. SRCh prowadziło też jeden z najlepszych w mieście teatralnych zespołów amatorskich. Członkowie stowarzyszenia mogli w chorobie liczyć na wsparcie materialne; w przypadku śmierci członka zaś rodzina otrzymywała pomoc finansową.
Na początku listopada 1907 roku SRCh kupiło od Juliana Skibińskiego piekarnię przy ul. Szerokiej 13 (obecnie ul. Piłsudskiego); funkcjonowała do połowy lat 30.
W 1912 roku stowarzyszenie kupiło działkę przy ul. Trawnej 3 (obecnie ul. Curie-Skłodowskiej), na której postawił dom z przeznaczeniem na zebrania i przedstawienia teatralne. Trzy lata później kierownictwo SRCh zdecydowało o uruchomieniu sklepu spożywczego, gdzie członkowie mogli kupić rozmaite towary po przystępnych cenach. Następnym krokiem było otwarcie kawiarni przy pl. 3 Maja.
18 grudnia 1922 roku Sąd Okręgowy w Radomiu zarejestrował Kasę Spółdzielczą „Pomoc” Stowarzyszenia Robotników Chrześcijańskich. Można tu było zarówno trzymać pieniądzem jak i otrzymać kredyt. Kryzys gospodarczy spowodował, że po dziesięciu latach KS „Pomoc” musiała zawiesić działalność. Istniała do wybuchu II wojny światowej, ale w ostatnich latach przed wojną funkcjonowała na pół gwizdka. Z Rejestru Handlowego kasa spółdzielcza została wykreślona 10 kwietnia 1947 roku.
Na podstawie informacji zawartych w „Encyklopedii Radomia” Jerzego Sekulskiego, Radom 2012
Napisz komentarz
Komentarze