Powstało też m.in. kasyno robotnicze, siedziba Państwowej Średniej Szkoły Technicznej Kolejowej, stadion sportowy im. Marszałka Józefa Piłsudskiego i szpital. Podmokłe łąki wokół Strumienia Południowego. Osuszone dzięki ujęciu go w 1927 roku w kryty kolektora, pozwoliły na rozpoczęcie prac przy urządzaniu parku Planty.
Po II wojnie światowej w związku z rozbudową przemysłu w Radomiu szybko rosło zapotrzebowanie na mieszkania. Tymczasem między osiedlem dawnej Fabryki Broni a śródmieściem ciągnęły się ogródki działkowe i nieużytki; teren ten pod budownictwo mieszkaniowe przeznaczono jeszcze przed wojną. Zdecydowano więc o rozbudowie osiedla w stronę ul. Traugutta. Autorem projektu założenia był gdyński architekt Romuald Jan Gurtler, absolwent Wydziału Architektury Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (1922/23) i Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej (1932). Realizowano je w latach 1950-55 przy wydatnej finansowej pomocy Zakładów Metalowych im. Gen. Waltera, spadkobiercy przedwojennej Fabryki Broni. Budynki z tego okresu cechuje stosunkowo prosta forma. Elementem charakterystycznym są prześwity w zwartej zabudowie w formie wysokich bram zamkniętych od góry pełnym łukiem opartym na kolumnach.
W latach 1956-58 przy ul. Kościuszki wybudowano cztery ośmiokondygnacyjne punktowce według projektu architekta S. Skibniewskiego. Były to wówczas pierwsze tak wysokie bloki mieszkalne w Radomiu, dysponujące windami. Łącznie do końca lat 50. wybudowano na tym terenie 37 budynków, w tym także obiekty użyteczności publicznej: szkołę podstawową, przedszkole i lokale usługowe. W latach 60. i 70. po drugiej stronie ul. Kościuszki wzniesiono drugą podstawówkę, kilka bloków pięciokondygnacyjnych i dwa budynki 11-kondygnacyjne, a także Ośrodek Obliczeniowy GUS, Technikum Budowlane czy IV Liceum Ogólnokształcące im. Tytusa Chałubińskiego.
Nazwa „Planty” wywodzi się prawdopodobnie od „plantu”, czyli wyrównanego – splantowanego – terenu pod budowę. W tym przypadku chodziło zapewne o budowę linii kolejowej Iwangorodzko-Dąbrowskiej lub Państwowej Wytwórni Broni. Nazwa Planty dla całej dzielnicy przyjęła się dopiero w latach 50. Przed wojną używano określenia „osiedle fabryczne”.
Napisz komentarz
Komentarze