Produkowała farby ogniotrwałe do emalii, które następnie wykorzystywała do produkowanych u siebie naczyń i innych artykułów gospodarstwa domowego oraz wyrobów blaszanych emaliowanych, np. lamp ulicznych, reflektorów, przedmiotów sanitarnych. W latach 20. była w Polsce jedynym zakładem wyrabiającym chemikalia i farby ogniotrwałe potrzebne do emalii. Miała nawet własną bocznicę kolejową. Przed
1925 rokiem zmieniła nazwę na Fabryka Blaszanych Naczyń Emaliowanych „Radom” SA.
Od 1934 roku w jej budynkach rozpoczęło działalność kilka spółek, prowadzących zbliżoną działalność, m.in. Fabryka Naczyń Emaljowanych „Unia”. Produkowała naczynia emaliowane i różne wyroby emaliowane. Zatrudniała kilkaset osób. Ale raptem po dwóch latach została zlikwidowana.
W jej miejsce powstała – w 1939 roku Fabryka Naczyń Emaliowanych „Syrena”. W czasie okupacji znalazła się pod zarządem niemieckiej firmy Emailgeschirr und Zinkwarenfabrik A.G. Tuż po zakończeniu wojny – w kwietniu 1945 roku wznowiła produkcję jako Fabryka Naczyń Emaliowanych i Ocynkowanych „Radom”; zatrudniała 200 osób. W marcu 1948 roku firma zrezygnowała w emalierstwa. Jako Zakład Opakowań Blaszanych nr 2 rozpoczęła produkcję puszek do konserw, pudełek do pasty, a także rur wydechowych, tłumików i podnośników hydraulicznych do samochodów „Star”. Nosił wtedy nazwę Radomskich Zakładów Sprzętu Motoryzacyjnego. W połowie lat 50. RZSM przejęły Zakłady Elektrotechniczne Gałęzowski-Müller „Wulkan” i znów zmieniły nazwę - na Radomskie Zakłady Sprzętu Grzejnego. To właśnie RZSG zaczęły produkować sztandarowy wyrób firmy z ul. 1905 Roku, czyli kuchenki gazowe. Wkrótce stały się ich największym producentem w Polsce.
W 1964 roku otrzymały nazwę Radomskie Zakłady Wyrobów Emaliowanych. W 1976 uruchomiły produkcję kuchenek elektrycznych. Na krótko weszły w skład Zakładów Metalowych „Predom-Łucznik” im. gen. Waltera. Po pięciu latach usamodzielniły się i przyjęły nazwę Radomska Fabryka Wyrobów Metalowych „Polmetal”. W 1996 Polmetal przekształcił się w spółkę akcyjną o nazwie Fabryka Kuchni „Acanta”. Zaledwie trzy lata później, w związku z malejąca liczbą zamówień, firma została zlikwidowana.
Napisz komentarz
Komentarze