ze szkolnej kroniki

Początki szkolnictwa muzycznego w Radomiu sięgają pierwszych lat XX wieku. W 1903 r. powstała szkoła Marii Jabłońskiej, a 10 lat później Michała Stefanowicza; prywatną placówkę muzyczną, od 1924 roku, miał też Paweł Giser.

Początki zawodowego szkolnictwa w Radomiu sięgają 1825 roku, kiedy to powstała szkoła niedzielno-rzemieślnicza. Oprócz przedmiotów ogólnokształcących wykładano tu geometrię, mechanikę i rysunek techniczny. Jej ukończenie było obowiązkowe dla uczniów wyzwalających się na czeladników.

Młode państwo polskie potrzebowało pilnie wykwalifikowanej średniej kadry technicznej. Dlatego w październiku 1919 roku w Skarżysku-Kamiennej uruchomiono, pierwszą w województwie, prywatną placówkę kształcącą na potrzeby kolejnictwa. Po dwóch miesiącach została upaństwowiona, przyjmując nazwę Państwowa Średnia Szkoła Techniczna Kolejowa.

Część szkół już nie funkcjonuje, część zmieniła nazwę, a część przeżywa okres prosperity. Każda placówka edukacyjna to inna historia, liczne wspomnienia i tysiące przyjaźni, które przetrwały próbę czasu. W cyklu "Ze szkolnej kroniki..." prezentujemy dzieje radomskich szkół i związane z nimi ciekawostki.

Część szkół już nie funkcjonuje, część zmieniła nazwę, a część przeżywa okres prosperity. Każda placówka edukacyjna to inna historia, liczne wspomnienia i tysiące przyjaźni, które przetrwały próbę czasu. W cyklu "Ze szkolnej kroniki..." prezentujemy dzieje radomskich szkół i związane z nimi ciekawostki.

„Po długich latach niewoli zacofana gospodarka naszego miasta wymagała dopływu wykształconych kadr, które mogłyby sprostać wymogom nowej rzeczywistości. Toteż światli radomianie powołali Komisję Oświatową Komitetu Obywatelskiego Ziemi Radomskiej, w ramach której powstał wydział szkół zawodowych. Jednym z działaczy tego wydziału był Feliks Paschalski” - czytamy na stronie ZSE. - „To jemu powierzono zorganizowanie Szkoły Handlowej i opracowanie programu nauczania, zapewniającego odpowiednie przygotowanie absolwentów do pracy w handlu, usługach, przemyśle i administracji”.

Poza publicznymi liceami ogólnokształcącymi w Radomiu funkcjonuje także kilka liceów niepublicznych.

Część szkół już nie funkcjonuje, część zmieniła nazwę, a część przeżywa okres prosperity. Każda placówka edukacyjna to inna historia, liczne wspomnienia i tysiące przyjaźni, które przetrwały próbę czasu. W cyklu "Ze szkolnej kroniki..." prezentujemy dzieje radomskich szkół i związane z nimi ciekawostki.

„Na dzieje placówki złożyły się kolejno, historia Szkoły Podstawowej, a od roku 1991 Publicznej Szkoły Podstawowej nr 4 (istniejącej w latach 1985-1999), Publicznego Gimnazjum nr 4 - istniejącego od 1999 r. oraz XII Liceum Ogólnokształcącego z oddziałami sportowymi, które powstało w 2004 roku” - czytamy w publikacji o historii Zespołu Szkół Ogólnokształcących nr 4 z Oddziałami Sportowymi im. Polskich Olimpijczyków, przygotowanej z okazji 30-lecia placówki.

„Nasze liceum powstało we wrześniu 2017 roku na bazie Publicznego Gimnazjum Nr 13 z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Polskich Noblistów w wyniku przekształcenia na skutek reformy oświaty" - czytamy na stronie XIII LO.

W latach 90. w budynku przy ul. Beliny Prażmowskiego 37 funkcjonował Zespół Szkół Zawodowych im. Stanisława Konarskiego. W 1998 roku miasto zdecydowało o utworzeniu w placówce klas licealnych. Powstały trzy, z czego dwie miały charakter integracyjny. Początkowo liceum siedzibę dzieliło z Zespołem Szkół Zawodowych, by od 2000 roku stać się samodzielnym gospodarzem budynku.

VII LO swój początek wywodzi ze Studium Nauczycielskiego, a właściwie ze Studium Wychowawczyń Przedszkoli. Działalność rozpoczęło w 1974 roku w budynku IV Liceum Ogólnokształcącego im. Tytusa Chałubińskiego, a jego organizatorem i dyrektorem był Józef Janicki (do 1991 roku).

Wykształciło się z działającej od 1916 roku Szkoły Ludowej im. Władysława Syrokomli, funkcjonującej w budynku u zbiegu ul. Mlecznej (obecnie ul. Okulickiego) i Głównej, a potem przy ul. Kieleckiej. Swoją historię „Traugutt” liczy od 1948 roku, kiedy to ludowa szkoła stała się Jedenastoletnią Ogólnokształcącą Szkołą Rozwojową Nr 2, w ramach której funkcjonowała szkoła podstawowa i klasy licealne.

„Korzystając z fali strajków szkolnych w 1905 roku, które wymusiły na władzach rosyjskich pozwolenie na zorganizowanie szkół z polskim językiem wykładowym, Prosper Jarzyński – znany i cieszący się dużym autorytetem działacz społeczny, patriota i profesor matematyki – poparty gorąco przez społeczeństwo naszego miasta, wywalczył powołanie do życia 7-klasowej Szkoły Handlowej Miejskiej, w której objął stanowisko dyrektora na następne 20 lat” - czytamy na stronie IV LO.

Część szkół już nie funkcjonuje, część zmieniła nazwę, a część przeżywa okres prosperity. Każda placówka edukacyjna to inna historia, liczne wspomnienia i tysiące przyjaźni, które przetrwały próbę czasu. W cyklu "Ze szkolnej kroniki..." prezentujemy dzieje radomskich szkół i związane z nimi ciekawostki.