Część ściany budynku przy placu Stare Miasto 12 się zawaliła. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego nakazał właścicielowi zabezpieczenie obiektu.
- Za stan techniczny budynku odpowiedzialny jest właściciel. My wydaliśmy decyzję dotyczącą zabezpieczenia budynku i wygrodzenia strefy niebezpiecznej wokół obiektu - mówi Wojciech Gajewski, Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Radomiu - Właściciel ma to zrobić jak najszybciej. Termin jest natychmiastowy. Z tego co wiem, nic w tym miejscu nie zostało zrobione na ten moment.
Budynek przy pl. Stare Miasto 12 w Radomiu nie jest wpisany indywidualnie do rejestru zabytków.
- Obiekt znajduje się na obszarze zabytkowego zespołu urbanistyczno-architektonicznego miasta Radomia wpisanego do rejestru zabytków byłego województwa radomskiego prawomocną decyzją WKZ w Radomiu oraz w ścisłej strefie ochrony archeologicznej. Ponadto obiekt znajduje się w Wojewódzkiej i Gminnej Ewidencji Zabytków z terenu miasta Radomia - informuje Andrzej Mizera, rzecznik prasowy Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Warszawie. - W sprawie przedmiotowego obiektu w 2019 r. na wniosek właściciela nieruchomości, Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków w wydawał zalecenia konserwatorskie dotyczące przeprowadzenia remontu i napraw w celu jego zachowania z dopuszczalnym wykonaniem koniecznych uzupełnień, wzmocnień oraz przemurowań ścian - przy zastosowaniu podobnych materiałów. - dodaje Mizera.
Budynek jest dawnym magazynem wchodzącym w skład zespołu garbarni Karscha i Wickenhagena. Ewentualna rozbiórka jest możliwa jedynie po wyłączeniu obiektu z Gminnej Ewidencji Zabytków, a następnie uzyskaniu pozwolenia na rozbiórkę od wojewódzkiego konserwatora zabytków z racji położenia obiektu na obszarze zabytkowego zespołu urbanistyczno-architektonicznego miasta Radomia wpisanego do rejestru zabytków oraz w ścisłej strefie ochrony archeologicznej, a następnie pozwolenia prezydenta miasta.
Jak podaje Miejska Pracownia Urbanistyczna, zakład został uruchomiony w roku 1868, zatrudniał około 70 robotników. Dzięki zamontowanej w nim maszynie parowej do mielenia kory dębowej, garbarnia była największym w XIX w. tego typu zakładem w Radomiu. W 1884 r. garbarnia stała się własnością szwagra Teodora Karscha - Franciszka Wickenhagena. Nowy właściciel przyjął nazwę zakładu „Zakłady Garbarskie i Fabryka Pasów Franciszka Wickenhagena”. Zwiększył asortyment produkcji o pasy transmisyjne, powiększył liczbę zatrudnionych robotników do 100, a sprzedaż gotowych wyrobów ukierunkował do Rosji. Po zakończeniu I wojny światowej, po „utracie” rynku wschodniego zakład popadł w problemy finansowe co spowodowało przekształceniem go w spółkę. Ale i to nie przyniosło spodziewanych efektów, w 1930 r. garbarnię zlikwidowano.
Napisz komentarz
Komentarze