Spacerkiem po mieście: Osiedle Ustronie

Przez kilkadziesiąt lat były tu pola, gospodarstwa rolne, domki,a bliżej miasta – ogródki działkowe. Pod koniec lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku zdecydowano, że powstanie tu największe w mieście osiedle mieszkaniowe.

Inwestorem była Radomska Spółdzielnia Mieszkaniowa, a projekt powstawał w Biurze Projektów Typowych i Studiów Budownictwa Miejskiego w Warszawie. Na głównego projektanta wybrano architekta Bohdana Jana Jezierskiego (1929-2015); koncepcja przyniosła mu nagrodę Centralnego Związku Spółdzielczości Mieszkaniowej. A założenie było takie – jak największa liczba tanich mieszkań w czterech wydzielonych częściach: A, B, C i D, ale z zachowaniem naturalnej konfiguracji terenu, maksimum wolnej przestrzeni i dużej ilości światła. W centrum każdej jednostki zaplanowano centrum handlowo-usługowe, na obrzeżach pasy zieleni.

Jezierski zdecydował, że ruch po nowym osiedlu będzie się odbywał na różnych poziomach – na dole ruch kołowy, a więc także garaże, parkingi i zaopatrzenie, na górze ciągi piesze i usługi. Z jednego poziomu na drugi mieszkańcy mieli się przemieszczać po kładkach. Koncepcji tej trzymano się tylko w przypadku trzech pierwszych jednostek: A w rejonie ul. Śląskiej, B w okolicach ul. Sandomierskiej i C przy ul. Osiedlowej.

Osiedle miało być wzorcowe w skali kraju. By budowa trwała relatywnie krótko i nie kosztowała krocie, zdecydowano się nie korzystać przy wznoszeniu bloków z cegły tylko z wielkiej płyty; technologia zwana W-70 była wtedy pionierskim rozwiązaniem.

W czerwcu 1970 roku zorganizowano w sali koncertowej wystawę zdjęć, makiet i projektów nowego osiedla, a w 1971 roku ruszyła budowa. Pracami zajęło się Radomskie Przedsiębiorstwo Budownictwa Miejskiego. Do 1980 roku na 65 ha powstało 386 tys. m mieszkań i 104 tys. m usług przeznaczonych dla 26 tys. 600 mieszkańców. Choć pierwszy blok na Ustroniu został zasiedlony w 1972 roku, dopiero pięć lat później powstała Spółdzielnia Mieszkaniowa „Ustronie”.

Nowe osiedle wyróżniała nie tylko nowatorska technologia W-70. Radomska Wytwórnia Telefonów wyprodukowała specjalnie dla Ustronia pierwsze w Polsce domofony. To tu powstało też pierwsze w Radomiu sztuczne lodowisko. Natomiast wiosną, latem i jesienią najmłodszych - nie tylko z Ustronia, ale także z Plant - przyciągała wioska indiańska z drewnianymi, a nie metalowymi huśtawkami, wiszącym mostem i totemami. Niedaleko działało miasteczko ruchu drogowego; to tu zdawało się m.in. na kartę rowerową. A czas na osiedlu odmierzały elektroniczne zegary, umieszczone na ścianach szczytowych trzech wieżowców.