W Mazowieckim Centrum Sztuki Współczesnej „Elektrownia” w Radomiu można obejrzeć wystawę Czesława Radzkiego „Malarstwo”. Finisaż wystawy oraz spotkanie z autorem odbędzie się 5 października o godzinie 18.
Spotkanie z aktualną twórczością Czesława Radzkiego to wędrówka przez krainę świetlistych, silnie brzmiących, w wyrafinowany sposób zestawionych ze sobą barw, to wędrówka przez niemal abstrakcyjne światy tajemniczych symboli, syntetycznych znaków, prostych form, przy pierwszym kontakcie zdradzających nam jednak zaledwie fragment intencji ich skromnego i wrażliwego autora. Metafora i surrealizująca z lekka narracja jego obrazów, pogłębione zaskakującymi i uzupełniającymi całość tytułami, prowadzą nas poprzez kolejne kompozycje drogą, na której Radzki zdaje się opowiadać o doświadczaniu otaczającej go rzeczywistości i refleksjach z tym związanych. Redukując formę, innymi razy sięgając do multiplikacji i ornamentyzacji na pozór tylko banalnych motywów, które podporządkowuje czasem przewrotnej dekoracyjności, artysta buduje opowieść stanowiącą punkt wyjścia dla licznych analiz i interpretacji.
O swoim malarstwie autor opowiada następującymi słowami: ”Tworzenie jest dla mnie za każdym razem nowym doświadczeniem. W malarstwie próbuję wyrazić emocjonalne przeżycia istotne w zmaganiu z problemami współczesnej egzystencji. Staram się je wyrazić za pomocą wieloznacznych symboli. W przestrzeni malarskiej interesuje mnie światło, kolor i forma. Duże znaczenie przywiązuję do znaku malarskiego, niejednoznacznej metafory. Stąd też w moich pracach pojawia się często motyw żółwi, ptaków, motyli, ważki, czy też w cyklu „Muchozole” – owadów. Malarstwo jest dla mnie podróżą do wnętrza, to jak malarska przypowieść zen o poszukiwaniu czegoś, czym naprawdę się jest, lecz co nie jest do końca uświadomione. Podstawowym środkiem ekspresji jest dla mnie język abstrakcyjnych znaków syntetycznych komunikujących o przeżyciach, pragnieniach i tęsknotach. Ludzkie emocje są uniwersalne”.
Czesław Radzki urodzony w 1948 roku w Lublinie. Studiował na Wydziale Malarstwa warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Dyplom uzyskał w pracowni prof. Stefana Gierowskiego. Stypendysta Ministerstwa Kultury i Sztuki (1978). Od 1978 roku pracuje na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Obecnie profesor tejże uczelni, kieruje pracownią rysunku. Tworzy w zakresie malarstwa i rysunku.
Autor wielu wystaw indywidualnych m.in. w warszawskiej Galerii Zapiecek, Galerii Studio, Galerii Prezydenta Warszawy, Oficynie Malarskiej, Galerii DAP/Okręgowego Warszawskiego Związku Polskich Artystów Plastyków oraz w Muzeum w Łowiczu. Uczestnik kilkudziesięciu wystaw ogólnopolskich oraz prezentacji sztuki polskiej za granicą, m.in. „Młoda Sztuka Polska” w Budapeszcie (1985), „Malarstwo czy obraz” w Heidelbergu (2009), wystawa malarstwa „Warszawa-Praha” w Parlamencie Republiki Czeskiej – Izba Poselska, Praha (2010), „Warschauer Kunstkraftwerke”, Berlin (2011), „Aktualny obraz” w Sankt Petersburgu (2010), „Inspirowane Miłoszem”, Wilno (2011).
