Założenie
dworsko-parkowe w Jurkach powstało w połowie XIX wieku. Elementem
definiującym kompozycję przestrzenną jest okazały, piętrowy dwór
w stylu neoklasycystycznym, wpisany do rejestru zabytków w 1988
roku.
- Główny sektor spacerowy, o charakterze naturalistycznego parku krajobrazowego, został założony wokół zespołu połączonych ze sobą stawów na tyłach dworu, w południowej części parku – opisuje Agnieszka Łukowska, rzecznik prasowy mazowieckiego konserwatora zabytków. - Sektor ten - bogaty w wiele ciekawych scenerii - porośnięty jest zwartym, wielowarstwowym drzewostanem, głównie olszowym, wzbogaconym jesionami, dębami, modrzewiami oraz grabami. W jego południowo-zachodniej części znajduje się pozostałość alei obwodnicowej - obsadzonej grabami i biegnącej wokół dużego stawu.
Z pierwotnych elementów
zachowała się we frontowej części założenia aleja kasztanowców
o pomnikowych rozmiarach, prowadząca do dworu. Biegnie wzdłuż
głównej osi północ – południe i pokrywa się z osią środkową
pałacyku. I jest dominującym elementem kompozycji szaty roślinnej
tej części parku.
- W obecnym stanie, dzięki zachowanej czytelnej kompozycji oraz elementom szaty roślinnej, założenie przedstawia duże walory krajobrazowe, zarówno w aspekcie kulturowym, przyrodniczym oraz estetycznym – uzasadnia decyzję konserwatora Agnieszka Żukowska.
Jurki przed II wojną światową były majątkiem ziemskim. Po wojnie, 1945 roku, majątek został rozparcelowany. Dworskie zabudowania i 14 ha wokół oddano domowi dziecka, a na pozostałej ziemi utworzona została wieś Jurki.
Dom Dziecka w Jurkach został założony w 1946 roku i był prowadzony przez zakon sióstr samarytanek. Początkowo wychowywali się tu chłopcy w wieku 8-20 lat. W roku 1953 powstaje Państwowy Zakład Wychowawczy. Od 1976 roku przebywają w nim chłopcy w wieku szkolnym. W tej chwili w Jurkach funkcjonuje Specjalny Ośrodek Szkolno Wychowawczy, który tworzą szkoła, internat i budynki gospodarcze. Szkoła mieści się w dawnym dworze, gdzie zachowała się m.in. wspaniała sala balowa z pięknie zdobionym sztukateriami sufitem. Po dawnych właścicielach majątku pozostał w Sali balowej zabytkowy żyrandol i dwa kominki.
