No, nareszcie! Po kilku tygodniach sezonu ogórkowego, który w Radomiu w tym roku przypadł akurat w sierpniu, wracamy do normy. Pardon - do szajby wracamy. W listopadzie wybory, więc normalnie to na pewno nie będzie. Po powrocie ze słonecznych plaż kandydaci ruszają do boju o diety i etaty, dlatego możemy się spodziewać ponadwymiarowego stężenia kłamstw, idiotyzmów i absurdów, jakie to zwyczajowo człowiek robi i wypowiada, kiedy ma w perspektywie kilka lat na ciepłej posadzie. Czemu oczywiście nie należy się dziwić. Skoro pracy coraz mniej, robić dla niej trzeba coraz więcej. Zresztą, jakie „więcej”? Czyż stanie przed kamerami i wygadywanie, co tam ślina na język przyniesie, to takie straszne wyrzeczenie? Zwłaszcza, że kampania trwa raptem kilka miesięcy. Pomęczyć się warto.
Znam takich, co - żeby dostać jakąś robotę – przez pięć lat męczyli się na studiach, potem jeszcze odbębniali praktyki, staże, kursy... Tak, tak, wiem - nie jest to sposób robienia kariery, świadczący o inteligencji. Można nawet powiedzieć, że to dość archaiczne, prawda? Awans społeczny załatwia się dziś zupełnie inaczej.
W każdym razie kampania w ostatnich dniach wakacji ruszyła i do listopada nic jej nie zatrzyma, nawet wichury i lokalne podtopienia. Ba, właściwie to one bardzo by się przydały, bo nie ma to jak wyborczy spot z zerwanym dachem lub zalanym polem w tle.
„Będzie zabawa, będzie się działo...”. Cytata z biesiadnej pieśni obowiązkowo wykonywanej od kilku lat na weselach, przypadkowa oczywiście nie jest. Przed nami bowiem trzydniowa gala disco polo, jakiej w Radomiu i powiecie – ba, może nawet w województwie! - jeszcze nie było.
Element kampanii wyborczej? Trudno rzec. Takie igrzyska dla ludu mocno kojarzą mi się z walkami gladiatorów w starożytnym Rzymie. Tylko tam wyraźnie ogłaszano w teatrze, że taka i taka walka odbywa się, taki a taki gladiator występuje dzięki hojności konkretnego polityka czy darczyńcy. W Radomiu raczej tego nie będzie. A szkoda. Już wyobrażam sobie, jak na scenę na Borkach wychodzi prezenter i zapowiada: - A teraz, na specjalne zaproszenie prezydenta Radomia, zespół Redox wykona utwór „Hej maleńka”! Albo: - Za chwilę, dzięki hojności przewodniczącego rady miejskiej, grupa Fanatic zagra i zaśpiewa piosenkę „Łatwa dziewczyna”!
Wbrew pozorom, nie jest to taki głupi pomysł. Rozumiem, że rządząca ekipa czuje się bardzo pewnie (choć nie rozumiem dlaczego) i w czymś takim, jak kampania wyborcza brać udziału jakoś nie zamierza. Coś jednak chyba należałoby robić. Zwłaszcza, że robią inni. Na przykład działacze Platformy Obywatelskiej wymyślili ankiety dla radomian. Jeśli kogoś z Państwa na ulicy zaczepi człowiek ubrany w błękitną koszulkę, nie przestraszcie się. To nie wariat, nie policjant. To wolontariusz, który spyta Was o najważniejsze problemy miasta. - Głos radomian jest dla nas najważniejszy – zapewniają radomscy działacze partii. I ja od razu oddycham z ulgą, że lokalne PO będzie się zachowywać zupełnie inaczej niż krajowe PO, które potrafi zlekceważyć obywatelskie wnioski nawet z milionem podpisów. A propos... W Radomiu jedna trzecia (!) sześciolatków, które powinny iść do pierwszej klasy, ma odroczenia z poradni psychologiczno-pedagogicznej, która potwierdziła, że dzieciaki nie nadają się do szkoły. Ale to taki szczegół.
Wróćmy do kampanii... Swoje biuro otworzyli w Radomiu działacze Kongresu Nowej Prawicy. Będzie tu można porozmawiać o liberalizmie i poczytać książki Janusza Korwina-Mikke. Przyjdzie tam na pewno wielu radomian – na bezrobociu ma się sporo czasu.
Bezrobocia nie muszą się obawiać tylko radomscy nauczyciele. Na pomysł ratowania ich etatów wpadła niezależna kandydatka Marzena Wróbel. Wystarczy tylko zrównać pensje szefów spółek z pensją prezydenta miasta. I już mamy nadwyżkę na sto etatów w szkołach! Jakież to proste! Niestety, pani Wróbel właśnie odebrała sobie głosy wszystkich prezesów miejskich spółek. Ale cóż, takie są koszty kampanii...
