KTO MNIE OKRADA, CZYLI DZIĘKUJĘ, NIE ŚPIEWAM
Ostatnio spytaliśmy wiceprezydenta Ryszarda Fałka o wprowadzanie w szkołach nowych projektów – czy tak, jak w zeszłym roku młodzież zaczęła grać w szachy, tak teraz na przykład zacznie nurkować albo układać puzzle? Odpowiedź prezydenta mnie zaskoczyła. - Pomysły są, ale nie chcę teraz o tym mówić, żeby nie zostało to potraktowane jako element kampanii wyborczej – wypalił.
Muszę powiedzieć, wstrzemięźliwość godna pochwały. Wprawdzie nie rozumiem, o której kampanii wyborczej myśli Ryszard Fałek (bo chyba nie wybiera się do europarlamentu), ale niech tam.
Z drugiej strony, wiceprezydent chętnie opowiada o wprowadzanym właśnie – elektronicznym i zintegrowanym - systemie zarządzania oświatą. To już pod kampanię, jak rozumiem, nie podpada. Ciężko rozróżnić. Ostatnio podczas Niedzieli Palmowej w Muzeum Wsi Radomskiej widziałem posłów i radnych wszystkich opcji (no, dobrze, gwoli ścisłości - nie dojrzałem żadnego z SLD...) - zbierali wyborcze punkty czy się modlili? A może i to, i to?
Chciałoby się powiedzieć – tak, jak marszałek Ewa Kopacz, której jeden z tabloidów zrobił gustowną galerię zdjęć w kościele. Pani marszałek święci pokarmy, pani marszałek całuje figurę Jezusa na krzyżu, pani marszałek modli się na klęczkach... Pamiętam, jak obśmiewałem kiedyś minister Katarzynę Hall, której – również zupełnie przypadkiem – fotoreporter tego samego tabloidu zrobił zdjęcie w gabinecie lekarskim z opuszczonymi spodniami. Teraz jakoś mi nie do śmiechu.
Śmieje się za to premier Donald Tusk - radośnie, wesoło, od serca. A nawet sobie podśpiewuje, co pokazywał film, umieszczony na oficjalnym kanale Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Potem wyjaśniło się, skąd ten szampański humor. Otóż rząd odniósł niezwykły sukces - udało się zrealizować spot, pokazujący, że już 10 lat jesteśmy w Unii Europejskiej. Produkcja i emisja 60-sekundowego filmu o tym, jak jest nam dziś wspaniale, kosztuje 7 mln zł. Stąd też zapewne dobry nastrój premiera - spot mógł być przecież o wiele droższy. I ponoć wicepremier Elżbieta Bieńkowska miała na jego widok (spotu, nie premiera) dreszcze. Co jest w ogóle bezcenne.
Humor premiera mogła tylko zepsuć Najwyższa Izba Kontroli, która negatywnie oceniła nadzór ministrów sportu nad budową Stadionu Narodowego. Uwag NIK ma co niemiara. Mnie najbardziej podobała się ta, że za 36 mln zł Ministerstwo Sportu kupiło wyposażenie kuchni stadionu. Według Izby to wyposażenie powinna zorganizować sobie firma, która pełni usługi cateringowe na stadionie. Ale cóż, ministerstwo miało gest. Zresztą, te 36 baniek to jedna z mniejszych finansowych nieprawidłowości wskazanych przez NIK.
I nie zdziwiły mnie już słowa prezesa tej szacownej instytucji, który zaznaczył, że po kontroli Izba nie skierowała żadnych wniosków do prokuratury. Słusznie. Powyżej kilku milionów to już nie jest żadne złodziejstwo, tylko drobna niegospodarność.
Oczywiście ja mam gorszy humor od premiera, bo jak czytam takie informacje, to boleśnie zdaję sobie sprawę, że ta kuchnia na stadionie i spot w telewizji to za moje pieniądze. A ja akurat – jeśli już muszę – wolałbym oddać swoją kasę na coś pożytecznego. W jakikolwiek sposób.
Przyznaję też, że razem z premierem nie idzie mi śpiewanie piosenek, bo – zwłaszcza gdy zbliża się czas PIT-owych rozliczeń – zdaję sobie jeszcze boleśniej sprawę, że ten pan likwiduje mi kolejne ulgi, utrzymuje bardzo niską i nie podnoszoną kwotę wolną od podatku, podnosi VAT, podnosi akcyzę na każdy rodzaj akcyzowanych produktów, wprowadza podatek na ZUS od umów cywilnoprawnych...
Mogę zaryzykować twierdzenie, że jego rząd podwyższył mi podatki bardziej, niż jakikolwiek inny rząd od 1989 roku? No, chyba mogę. I te pieniądze wydaje na... spot o tym, że jest mi wspaniale. Ja mogę tylko odpowiedzieć felietonem o tym, że chyba nie do końca tak wspaniale, jak panu premierowi. Ale gdybym dostał te 7 baniek, dopiero bym coś nakręcił!
