- Nie sądzę, aby był wygodniejszy. To stanowisko wymaga ogromnej odpowiedzialności, w końcu zarządza się za prawie ćwierćmilionowym miastem. Łatwiej mi teraz w Sejmie, gdzie działam od dziewięciu lat, gdzie potrafię funkcjonować. Mimo to zdecydowałam się na kandydowanie, ponieważ bardzo krytycznie oceniam rządy Andrzeja Kosztowniaka i jego koalicjanta. Pragnę przypomnieć, że w Radzie Miejskiej w Radomiu rządzi nie tylko jedno ugrupowanie - Prawo i Sprawiedliwość, ale również Polskie Stronnictwo Ludowe. O tym fakcie włodarze naszego miasta chcą zapomnieć, a ja o tym wciąż mówię. Tym bardziej dziwi, że cały czas słyszymy o przepychankach na linii miasto - marszałek Struzik. W umowie koalicyjnej powinno być zapewnione to, że Radom będzie miał odpowiednie finansowanie z budżetu Unii Europejskiej. Jeśli spojrzymy na kwestie związane z radomskim Regionalnym Instrumentem Terytorialnym, to dochodzę do wniosku, że nic pomiędzy koalicjantami nie zostało ustalone. Najważniejsze dla naszego miasta sprawy nie zostały zabezpieczone.
- Mam nadzieję, że do rady wejdą osoby myślące racjonalnie i którym będzie zależało na dobru miasta. Przepychanki pomiędzy prezydentem a radą nie służą ani jednej, ani drugiej stronie. Wierzę, że po wyborach przyjdzie czas na merytoryczną dyskusję. Sondaże nie dają żadnemu ugrupowaniu stuprocentowej przewagi.
- Nie lubię kunktatorstwa politycznego i nie wyobrażam sobie, abym podczas kampanii wyborczej mówiła zupełnie co innego na temat koalicji PO - PSL, niż mówiłam wcześniej. Rzeczywiście, ja bardzo krytycznie oceniam te rządy i uważam, że mogliśmy lepiej wykorzystać ten czas, kiedy Polska dostawała naprawdę duże pieniądze z Unii Europejskiej. Ta szansa została w pewnym sensie zmarnowana. Niepokojące jest również zadłużenie naszego kraju, które może stanowić barierę dla dalszego rozwoju. Za mało pieniędzy zostało zainwestowanych w ludzi. Mało tego, nic nie zrobiono przez siedem lat z gazem łupkowym, nie wspomagano też przedsiębiorczości. Do tego należy wspomnieć o ogromnej emigracji młodych ludzi z Polski, bo nie mogą tutaj liczyć na godziwe wynagrodzenie. Gdy do tego wszystkiego dodamy podwyższenie wieku emerytalnego to mamy podsumowanie dotychczasowych rządów premiera Donalda Tuska.
- Pana wiceprezydenta Fałka znam od ponad 20 lat. Razem rozpoczynaliśmy działalność w radomskiej "Solidarności" oświatowej. Historia tej znajomości mogłaby stanowić kanwę bardzo ciekawego filmu. Trzeba być jednak w tej kwestii bardzo precyzyjnym, szczególnie wtedy, gdy człowiek ubiega się o tak prestiżowe stanowisko, jak prezydent Radomia. Dla mnie osobą odpowiedzialną w stu procentach za radomską oświatę jest przede wszystkim prezydent Andrzej Kosztowniak. Obecny gospodarz miasta bardzo umiejętnie zasłania się panem Fałkiem. Wiceprezydent nie może zrobić nic bez akceptacji pana Andrzeja Kosztowniaka. Będąc jeszcze w PiS miałam odwagę mówić moim kolegom, że popełniają błędy, przedstawiając projekty likwidacji szkół, a później proponując uspołeczniając przedszkola. W mojej ocenie uspołecznienia te mogły skończyć się prywatyzacją tych placówek. Podczas sesji Rady Miejskiej, kiedy zapadały te złe decyzje, ja byłam do godz. 2 w nocy razem z protestującymi nauczycielami i rodzicami. Jako jedyna z PiS tym projektom się przeciwstawiałam. Na szczęście, część tych niekorzystnych propozycji udało się zablokować, a to było naszym ogromnym sukcesem.
Później przez tę moją postawę na liście wyborczej dostałam czwarte miejsce – mimo, że byłam wtedy jednym z najbardziej rozpoznawalnych polityków PiS w Polsce. Każde inne ugrupowanie takiego posła jak ja chciałoby wykorzystać podczas kampanii wyborczej. W moim przypadku było odwrotnie. Wracając do kwestii związanych z oświatą, to później, po likwidacji szkół, co roku dochodziło do mniejszych lub większych zwolnień nauczycieli. Redukcja etatów była dla mnie zawsze porażająca. Było to tym gorsze, bo Radom od lat boryka się ze strukturalnym bezrobociem. Miasto powinno sobie odpowiedzieć na pytania: co jest dla niego bardziej opłacalne? czy wysyłanie ludzi na "kuroniówkę", czy też zmniejszenie liczby dzieci w klasach i utrzymanie większego zatrudnienia w radomskich szkołach? Ja wiem, że obecne władze mogą powiedzieć, że utrzymywanie nauczycieli jest zbyt kosztowne. Ale ile pieniędzy zostało wydane na nikomu niepotrzebne opracowanie różnych planów, których później nie wykorzystano? Proszę mi wierzyć, że to jest katastrofa, gdy ktoś, kto pracował 20 - 30 lat w jednym zawodzie nagle pozostaje bez środków do życia. Do mnie osoby w tak dramatycznej sytuacji przychodziły i błagały o pomoc. Większość z nich to były kobiety. W Radomiu generalnie jest ciężko znaleźć pracę, ale kobiety po 50 roku życia właściwie skazane są na trwałe bezrobocie. Dlatego z tych powodów tak bardzo zależy mi na oświacie i specjalnych prawach dla naszego miasta, jeśli chodzi o walkę z bezrobociem.
- Nie znam w tej chwili sytuacji prawnej w tych spółkach. Natomiast pamiętam, że kiedy byłam radną, dążono do tego, aby zarobki prezesów spółek przynajmniej nie były wyższe od zarobków prezydenta miasta. Nie ukrywam, że byłam zdziwiona zmianą tej sytuacji. Zapewne nikt nie będzie ryzykował wypłaty ogromnych odszkodowań, ale na pewno ten problem będzie trzeba rozwiązać.
- Trudno cokolwiek powiedzieć o Porcie Lotniczym Radom, bo mało kto wie, jaka jest sytuacja finansowa tej spółki. Wiele razy pytałam radnych, jak długo będziemy jeszcze finansować to przedsięwzięcie, ale odpowiedzi nie ma. Ja rozumiem, że rozwijając jakiś biznes, przez pewien czas przeznacza się określone środki. Ale trzeba mieć plan, kiedy to się skończy i kiedy ta inwestycja zacznie przynosić zyski. Tego planu brak. Niedawno pojawiły się informacje, że ktoś chce kupić akcje spółki, ale wciąż brak szczegółów. Ja rozumiem, że najlepiej byłoby spółkę sprywatyzować, ale takie działanie miałoby sens tylko wtedy, gdyby miasto na tym zarobiło, albo chociaż odzyskało zainwestowane pieniądze.
