Mam 18 lat. Cztery lata temu pierwszy raz zrobiono mi zastrzyk... I wszystko się zaczęło. Dwa lata temu zawieziono mnie na pierwszy odwyk, później na drugi. (...) Rodzice sądzą, że koszmar minął. Chodzę grzecznie do szkoły i nawet nie zbieram pał. I to ma być podobno dowód, że wszystko jest w porządku. Punktualność i dobre stopnie to pewne zabezpieczenie, że mnie nie rozszyfrują. Niewiele wiedzą o narkomanii. A o ćpunach jeszcze mniej. Dlatego możemy egzystować i umierać... - B. Rosiek, "Pamiętnik narkomanki"
PGlucyBkYXRhLXJldml2ZS16b25laWQ9IjciIGRhdGEtcmV2aXZlLWlkPSI0NGIxNzY0MWJjOTg4OTU5NmEyZDdiN2ZkNTRiNWZlNSI+PC9pbnM+PHNjcmlwdCBhc3luYyBzcmM9Ii8vci5jb3phZHppZW4ucGwvc2VydmVyL3d3dy9kZWxpdmVyeS9hc3luY2pzLnBocCI+PC9zY3JpcHQ+
PGlucyBkYXRhLXJldml2ZS16b25laWQ9IjciIGRhdGEtcmV2aXZlLWlkPSI0NGIxNzY0MWJjOTg4OTU5NmEyZDdiN2ZkNTRiNWZlNSI+PC9pbnM+PHNjcmlwdCBhc3luYyBzcmM9Ii8vci5jb3phZHppZW4ucGwvc2VydmVyL3d3dy9kZWxpdmVyeS9hc3luY2pzLnBocCI+PC9zY3JpcHQ+
Bohaterka „Pamiętnika narkomanki" to zwyczajna dziewczyna, której życie wypełniają plany, marzenia. Do czasu, kiedy zaczyna ćpać... Narkotyki odbierają jej kilkanaście najpiękniejszych lat młodości. Spektakl jest opowieścią o jej dramatycznej walce z uzależnieniem, o życiu w cieniu śmierci, ale także o odwadze, sile i nadziei. Prawdziwe i bardzo osobiste, a momentami wręcz drastyczne wyznania dziewczyny, przeplatane są pięknymi poetyckimi piosenkami Edwarda Stachury.
Reżyseria - Grzegorz Matysik
Scenografia - Bożena Kostrzewska
Kostiumy - Klara Kostrzewska
Czas trwania: 60 min (bez przerwy)
OBSADAOna - Patrycja Zywert
Chłopiec z gitarą - Krzysztof Chudzicki
.