O udzielaniu przez miasto dotacji na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane przy obiekcie wpisanym do rejestru zabytków zdecydowali radni jesienią 2008 roku. Ograniczając grono beneficjentów do osób prywatnych, związków wyznaniowych i kościołów.
- Kiedy tworzyliśmy tę uchwałę, z inicjatywy ówczesnej przewodniczącej komisji kultury Agaty Morgan, naszą intencją było uprzywilejowanie prywatnych właścicieli zabytkowych kamienic w stosunku do przedsiębiorców – przypomniał podczas poniedziałkowej sesji Jakub Kowalski, wtedy członek komisji kultury, a obecnie jej przewodniczący. - Ponieważ przedsiębiorcy generalnie mieli i mają zdecydowanie większe możliwości pozyskania zewnętrznych dotacji na remont swojej zabytkowej własności niż osoby prywatne. Kiedy jeszcze były pieniądze na ten program, niejednokrotnie przekonywaliśmy się, że właścicielami zabytkowych obiektów są osoby starsze, mające tylko emerytury. Dla nich pieniądze od miasta były często jedynym wsparciem, jedyną możliwością, by ratować zabytkową nieruchomość. Teraz będziemy dotować przedsiębiorców. To jest niedobry pomysł.
Bo główna zmiana w uchwale, którą teraz postanowiły wprowadzić władze miasta, to włączenie do grona beneficjentów przedsiębiorców, którzy „dotychczas byli wykluczeni”.
- Nikomu nie odbieram prawa do zmiany tej uchwały i dotychczasowej filozofii, ale nie mówmy, że prawo nam zabrania dawać dotacje tylko prywatnym właścicielom – zauważył Jakub Kowalski. - Nic mi nie wiadomo o przepisach, które nakazywałyby uwzględnić i przedsiębiorców.
W uzasadnieniu do projektu uchwały napisane jest, że od 2008 roku nowelizowana była ustawa o ochronie zabytków i ustawa o zamówieniach publicznych, które stanowią podstawę prawną radomskiego prawa, więc należy je zmienić. Ale to formalność. O wykluczeniu przedsiębiorców napisane jest tylko, że „stan taki nie znajduje oparcia w obowiązujących przepisach prawa”. Nie napisano, jakie konkretnie przepisy obowiązująca uchwała łamie.
- Zmieniły się przepisy Komisji Europejskiej o pomocy de minimis dla przedsiębiorców i musimy je respektować – wytłumaczyła Małgorzata Lasota.
- Można byłoby przyznać rację pani radnej Lasocie, gdybyśmy tych pieniędzy na odnowę zabytków mieli w budżecie nie wiadomo ile – skwitował Ryszard Fałek. I poparł Jakuba Kowalskiego: - Jeśli teraz w szranki ma stanąć osoba fizyczna i przedsiębiorca, to osoba fizyczna nie ma szans. A przedsiębiorca sobie poradzi bez miejskiej dotacji; może remont zrobić za własne.
Ryszard Fałek przypomniał, że miejska dotacja udzielana była także na hasło „ratunek” - w przypadku, gdy zabytkowej substancji groziła ruina. Teraz w znowelizowanej uchwale znalazł się zapis regulujący sytuacje, gdy zabytkowy budynek zagrożony jest katastrofa budowlaną albo nagle trzeba go remontować po pożarze czy huraganie.
Przewodniczący Dariusz Wójcik chciał wiedzieć, ile w tym roku pieniędzy miasto przeznaczyło na dotacje na prace przy zabytkach i ile osób o wsparcie występowało. - W tym roku jest zero złotych – przyznał wiceprezydent Karol Semik.
Za zmianami w uchwale głosowało 14 radnych, przeciw było 8 radnych PiS, dwie osoby wstrzymały się od głosu.
Przypomnijmy: miejskie dotacje na renowację zabytkowych nieruchomości miasto przyznawało od 2009 do 2012 roku. Za te pieniądze wyremontowana została m.in. kamienica Żeromskiego 37, tzw. narodówka, kamienice 25 Czerwca 43 i 45, budynek „konduktorki” przy ul. Okulickiego 90, stacje drogi krzyżowej w kościele św. Katarzyny i tablice epitafijne na dziedzińcu świątynie, nagrobki na cmentarzu prawosławnym, wystrój kościoła ewangelicko-augsburskiego, dzwonnica na cmentarzu przy ul. Limanowskiego. Początkowo miasto zapisywało w budżecie nawet 3 mln zł na dotacje; ostatnia wynosiła 650 tys. zł.
Najświeższe wiadomości z Radomia i regionu znajdziesz na profilu CoZaDzien.pl na Facebooku - TUTAJ.
