„Jak każda nowość, akcja oddawania krwi przez mieszkańców miasta musiała pokonywać opory i stopniowo zdobywać akceptację społeczeństwa. W pierwszej kolejności dawców pozyskano wśród słuchaczy czynnej Państwowej Pomaturalnej Dwuletniej Szkoły Felczerskiej i Szkoły Młodszych Pielęgniarek prowadzonej przez Radomski Oddział PCK, których najłatwiej było przekonać o nieszkodliwości oddawania krwi. W akcji werbunkowej niemałą rolę spełniał Polski Czerwony Krzyż i lokalna prasa” - czytamy na stronie Regionalnego Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwaj.
W marcu 1953 roku punkt krwiodawstwa zmienił siedzibę – został przeniesiony do budynku przy ul. Kelles-Krauza 3. W styczniu 1954 roku punkt, decyzją ministra zdrowia, został przekształcony w Stację Krwiodawstwa, a rok później - w Rejonową Stację Krwiodawstwa.
Radomska stacja zaopatrywała w krew szpitale w Radomiu, Kozienicach, Pionkach, Iłży i Opocznie. Na początku 1958 roku woj. kieleckie podzielono na dwa regiony: południowy, który obsługiwała Wojewódzka Stacja Krwiodawstwa w Kielcach i północny obsługiwany przez stację radomską. Obszar dotychczasowej działalności został poszerzony o szpitale w Końskich, Starachowicach i Skarżysku.
https://www.cozadzien.pl/zdjecia/spacerkiem-po-miescie-stacja-krwiodawstwa-zdjecia/74216
W pierwszym kwartale 1974 roku placówka wprowadziła się do gruntownie wyremontowanego budynku przy ul. Dzierżyńskiego 42 (obecnie ul. Limanowskiego). Pałacyk w 1889 roku postawił dla swojej rodziny Teodor Karsch. Tutaj możliwe było urządzenie wszystkich pracowni przewidzianych strukturą organizacyjną wraz z wymaganym zapleczem; wybudowano pomieszczenia dla laboratorium i magazyn na produkty krwiopodobne i krwiozastępcze. Całość wyposażono w najnowocześniejsze urządzenia i aparaturę.
W 1975 roku, kiedy utworzone zostało woj. radomskie, powstała Wojewódzka Stacja Krwiodawstwa. Jednocześnie uległ zmianie zakres działalności placówki. Swoim zasięgiem objęła Radom, Grójec i Nowe Miasto. Punkty w Starachowicach, Skarżysku i Końskich zostały włączone do rejonu kieleckiego, a punkt w Opocznie – do łódzkiego. Powstały nowe punkty krwiodawstwa w Przysusze i Zwoleniu, a potem w Lipsku. Pierwszym dyrektorem stacji został Konrad Vieth, długoletni pionier krwiodawstwa i krwiolecznictwa, świetny organizator, odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
1 stycznia 1999 roku Wojewódzka Stacja Krwiodawstwa została przekształcona w Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa. Nosi imię swojego założyciela.
