Projekt czterokondygnacyjnego budynku u zbiegu ówczesnej ul. Piaski (dziś ul. Niedziałkowskiego) i Trawnej (dziś ul. Partyzantów) powstał w 1938 roku. Jego autorem był inż. Artur Haskler, zastępca naczelnika Wydziału Budownictwa w Radomiu, który w tamtym okresie, jako przedsiębiorca, budował sieć telekomunikacyjną w mieście. Okazała willa była gotowa w lipcu 1939 roku.
„Budynek posiada liczne cechy przedwojennej, nowoczesnej architektury modernistycznej z zachowaniem autentyczności substancji budowlanej, formy i funkcji. Odznacza się on funkcjonalnością w rozplanowaniu i wyglądzie elewacji. Zaprojektowane zostały wygodne, widne mieszkania z balkonami, dużymi oknami oraz wyodrębnionymi pomieszczeniami na kuchnie i łazienki” - napisał w lipcu 2017 roku mazowiecki konserwator zabytków w uzasadnieniu decyzji o wpisie nieruchomości do rejestru zabytków. - „Budynek wyróżnia się masywną, geometryczną, czterokondygnacyjną bryłą rozczłonkowaną w obrębie zestawionych ze sobą prostopadłościennych form oddziałujących kubiczną, wielopłaszczyznową bryłą. Do budowy zastosowano beton, stal i szkło oraz szrafowanie tynków, które nadają obiektowi surowy wygląd. Budynek posiada płaski dach, przeszkloną klatkę schodową oraz różne kształty otworów okiennych (w tym okrągłe - okulusy) z wykorzystaniem asymetryczności podziałów elewacji”.
Konserwator zabytków podkreślał w uzasadnieniu „zachowane wartości artystyczne i naukowe” kamienicy. Zauważalny jest minimalizm w zakresie zdobień, obejmujący wnętrze i zewnętrzną część obiektu. Jednak rozmaite elementy architektoniczne i budowlane - zaokrąglone balkony, łamane okna, zewnętrzne zamknięcie klatki schodowej, faktura tynku czy zróżnicowanie podziałów elewacji nadają willi „interesujący wyraz estetyczny”.
W budynku w oryginale zachował się cenny wystrój klatki schodowej. Warto też zwrócić uwagę na wykonanie w piwnicach schronu przeciwlotniczego o wzmocnionych ścianach oraz żelbetowej, wzmocnionej konstrukcji dachu. Tak inż. Haskler przygotowywał się do nadchodzącej wojny.