To neogotycki, dwukondygnacyjny budynek z czerwonej cegły. Jego autorstwo niektórzy przypisują znakomitemu warszawskiemu architektowi Stefanowi Szyllerowi. Znalazły tu swoją siedzibę trzy instytucje: schronisko dla starców i kalek na ok. 50 miejsc, ochronka dla ok. 30 dziewcząt przygotowujących się do roli służących oraz ochronka dla ok. 80 dzieci.
Jeszcze w 1898 roku ówczesny prezes RTD Konstanty Luboński postarał się o sprowadzenie sióstr ze Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego á Paulo, którym powierzono kierownictwo Domu Pracy. Funkcjonował dzięki składkom członków Radomskiego Towarzystwa Dobroczynności, zbiórkom pieniężnym, loteriom i rozmaitym imprezom charytatywnym. Do utrzymania instytucji przyczyniały się też przebywające w niej dziewczęta. Szyły kołdry i bieliznę, haftowały szaty liturgiczne, robiły na szydełku koronki, a na drutach czapki i pończochy. Dochód ze sprzedaży tego dobra zasilał konto Domu Pracy.
W 1905 roku do Domu Pracy dobudowano kaplicę pw. św. Rodziny, według projektu inżyniera Stefana Lamparskiego – budowniczego miejskiego.
https://www.cozadzien.pl/zdjecia/spacerkiem-po-miescie-dom-pracy-sw-rodziny-zdjecia/65197
W 1926 roku dzięki pieniądzom pierwszej przełożonej Domu – siostry Marii Jadwigi Kruzer obiekt został rozbudowany od strony ul. Piaski (obecnie ul. Niedziałkowskiego). W 1934 roku zakonnice odkupiły całą nieruchomość od Radomskiego Towarzystwa Dobroczynności.
W czasie niemieckiej okupacji, poza działalnością statutową, siostry prowadziły tajne nauczanie, udzielały pomocy rannym i dożywiały jeńców. Warsztaty chroniły dziewczęta przed wywiezieniem do Niemiec na roboty przymusowe. Przy ul. Świeżej mieścił się także punkt kontaktowy AK.
Po wojnie, w 1945 roku, siostry założyły w Domu Pracy Szkołę Rzemieślniczą dla Dziewcząt, która dwa lata później przekształciła się w Trzyletnie Żeńskie Gimnazjum Krawiecko-Bieliźniarskie. Prowadziły też internat i bursę dla zamiejscowych uczennic.
W 1947 roku państwo zlikwidowało kuchnię przygotowującą posiłki dla ok. 400 osób, rok później zamknęło dom dziecka, a w 1950 - gimnazjum i internat. W pomieszczeniach po gimnazjum władze umieściły Szkołę Podstawową nr 18.
Dwa pomieszczenia siostry odzyskały w 1957 roku; otrzymały też zgodę na uruchomienie pracowni krawiecko-bieliźniarskiej. W 1973 roku miejsce szkoły podstawowej zajęło LO dla Dorosłych.
W latach 90. siostry odzyskały cały budynek i zorganizowały w nim przytulisko dla dziewcząt z rodzin patologicznych; część pomieszczeń przekazały na cele parafialne.
Przez kilka ostatnich lat budynek stał pusty. W marcu 2015 roku nieruchomość kuria biskupia przekazała Centrum Młodzieży „Arka”, które postanowiło utworzyć w budynku Centrum Wolontariatu Międzynarodowego. Przebudowa i adaptacja części obiektu trwały od lipca do końca grudnia 2015 roku. Pierwsza część oddana została do użytku w marcu 2016 roku. Po trzech latach, w marcu 2019 roku, uruchomiono drugie skrzydło.