Pierwszym obrazem Malczewskiego w rozmiarze XXL była „Zatruta studnia z chimerą”. Zdobi on ścianę budynku Wydziału Sztuki Uniwersytetu Technologiczno-Humanistycznego na rogu ul. Malczewskiego i Galileusza. Obraz ten znajduje się w kolekcji Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu. Chimerze artysta nadał rysy swojej muzy Marii Balowej. Od tego się zaczęło, a rok później w przestrzenie miejskiej mamy już cztery murale. To także „Kobieta z faunem” (VII LO im. K. K. Baczyńskiego; obraz w kolekcji Muzeum im. Jacka Malczewskiego), „Pytia” (ul. Malczewskiego 29; w zbiorach Lwowskiej Galerii Sztuki im. Borysa Woźnickiego) i ostatnie dzieło „Zatruta studnia I” w podwórku kamienicy przy ul. Niedziałkowskiego 16 (w zbiorach Muzeum Narodowego w Poznaniu).
https://www.cozadzien.pl/radom/pierwszy-mural-z-obrazem-malczewskiego-juz-gotowy/76475
Detal z rzutnika
Podczas powstawania murali zawiązała się grupa muralowo-artystyczna. Tworzą ją Łukasz Rudecki i Paweł Witkowski, radomscy artyści malarze. Rudecki sięga pamięcią do tworzenia pierwszego muralu Malczewskiego w Radomiu i mówi, że trzeba było się nagłówkować przed jego wykonaniem. Z każdym kolejnym obrazem było łatwiej, ale przy pierwszym należało omówić takie kwestie, jak na przykład skala. – Trzeba sobie zdać sprawę, że to są bardzo wyrafinowane w formie i kolorze obrazy mistrza. Malczewski miał łatwość malarską i rozbudowaną gamę kolorystyczną - mówi malarz artysta, prof. Uniwersytetu Technologiczno-Humanistycznego w Radomiu i dyrektor artystyczny Mazowieckiego Centrum Sztuki Współczesnej „Elektrownia”, a także współautor radomskich murali Łukasz Rudecki. - Kiedy wyobrażamy sobie mural, to często jest to jakieś graficzne ujęcie, szablon, przygotowane wcześniej kolory. Tu musieliśmy namalować obraz zgodnie ze sztuką malarską, ale w innym formacie i na ścianie, nie mając za bardzo odejścia, a to jest istotne przy tej pracy.
https://www.cozadzien.pl/radom/drugi-mural-z-obrazem-malczewskiego-gotowy/77061
Wszystko zawsze zaczyna się od projektu. Wykonuje się zdjęcie ściany, na której powstanie mural, na fotografię następnie nanosi się dany obraz. Kolejny etap to wykorzystanie rzutnika multimedialnego do wyświetlenia wizualizacji na owej ścianie. – To opozycja do klasycznej metody typu siatka kwadratów (też siatka pomiarowa; składa się z przecinających się pod kątem prostym linii dzielących dany obszar na równe kwadraty; przyp. red.), która była czasochłonna i wykorzystywało się ją wtedy, kiedy nie było nowszych technologii. Są też muraliści, którzy operują szablonami bądź wydrukami wielkoformatowymi. Rzutnik jednak, czyli złapanie ogólnej proporcji obrazu, np. proporcji głowy do reszty ciała, konturów czy danych punktów obrazu, wystarczy, żeby zbudować obraz – wyjaśnia Rudecki. – Co ciekawe, biorąc pod uwagę te cztery murale, to pierwszy jest najmniejszy, bardziej kameralny i musieliśmy opracować własny system pracy. W kolejnych przypadkach te decyzje były bardziej pewne, odważne.
https://www.cozadzien.pl/zdjecia/mural-na-budynku-wydzialu-transportu-elektrotechniki-i-informatyki-uth-zdjecia/83066
Rusztowanie, podejście i odejście
Zanim artyści przystępowali do pracy właściwej, konieczne było rozstawienie rusztowania, po którym się poruszali podczas malowania. Przy pierwszym muralu pt. „Zatruta studnia z chimerą” konstrukcja nieco zasłoniła twarz postaci. – Poza głowy, jest dosyć trudna do odtworzenia, więc ustawienie anatomiczne wymagało sporo korekt, ale metodą analizy i dystansu byliśmy w stanie to zrobić – wyjaśnia Rudecki.
Duet malarzy się dopełnia, dlatego obrazy powstają w tak szybkim tempie i świetnej jakości. Łatwiejsze jest także odejście i szybka konsultacja między artystami. W praktyce oznacza to, że jeden z malarzy schodzi z rusztowania i odchodzi na kilka metrów, by na obraz spojrzeć całościowo. – Kiedy maluje się murale, właśnie to odejście jest bardzo ważne. Zwykle skupiamy się na jakichś partiach, ale żeby obraz dobrze wyszedł, to musimy poszczególne partie widzieć jako całość. Wtedy trzeba zejść z rusztowania i spojrzeć na obraz z pewnej odległości, bo ważny jest kontekst całości, a nie poszczególnych fragmentów. Załóżmy, że dany fragment działa dobrze, kolory też współgrają, ale w kontekście całości jest pewna dysharmonia bądź dysonans. Dzięki duetowi ta praca przebiega sprawniej, bo jedna osoba może pozostać na rusztowaniu, a druga jest na dole i patrzy na obraz z jakiegoś dystansu. Kontaktujemy się telefonicznie i analizujemy co jest dobre, a co należy poprawić – wyjaśnia Rudecki.
https://www.cozadzien.pl/zdjecia/zatruta-studnia-jacka-malczewskiego-czwarty-mural-zdjecia/83742
Paleta Malczewskiego
Ostatni z namalowanych niedawno murali to „Zatruta studnia I”, który ma 160 m2 powierzchni. Choć wykonanie go zleciła prywatna firma, która zajmowała się renowacją kamienicy, to wpisuje się on doskonale w ideę projektu. – Praca nad muralem, to duży wysiłek fizyczny związany ze schodzeniem i wchodzeniem na rusztowanie. Już samo zamalowanie 160 m2 jednym kolorem byłoby wysiłkiem, a tu mówimy o obrazie, kolorach – zaznacza malarz.
Na początku jego obrazy były raczej ponure, ale z czasem pojawiły się charakterystyczne dla jego twórczości pastelowo-mleczne rozbielenia i wibrujące kolory. Jak możemy przeczytać na voynichgrullo.blogspot.com jedną z możliwych palet Malczewskiego tworzyły takie kolory jak: czerń żelazowa, brąz Van Dycka, błękit pruski, błękit kobaltowy, zieleń chromowa, zieleń szmaragdowa, ziemia zielona, vermilion, czerwień alizarynowa, żółcień kadmowa, żółcień chromowa, ugier, biel ołowiowa i biel cynkowa. – W bibliografii znaleźliśmy, jakiej palety używał Malczewski i takie kolory zamówiliśmy. Oczywiście nie mamy ich na palecie, jak Malczewski, a w specjalnych, zamykanych pojemnikach, by je chronić przed słońcem czy wyschnięciem. Z tych kolorów „na palecie” tworzymy kolejne odcienie. Paleta Malczewskiego jest bardzo rozbudowana i to uniemożliwiło nam zamówienie wszystkich kolorów – wyjaśnia współtwórca murali.
https://www.cozadzien.pl/kultura/pomocnik-charona-i-portret-zony-nowe-depozyty-w-muzeum-malczewskiego/80456
Rudecki nie jest nowicjuszem w monumentalnym malarstwie ściennym. Wcześniej takie dzieła tworzył np. w Magdeburgu w Niemczech, a w przyszłym tygodniu rozpocznie prace nad muralem w Kaliszu. – Myśl, żeby tworzyć je w Radomiu chodziła mi po głowie od jakiegoś czasu, dlatego bardzo się cieszę, że projekt „Obrazy Jacka Malczewskiego w rozmiarze XXL – nowy szlak murali” powstał akurat tutaj, w mieście, w którym urodził się Malczewski. Cieszę się, że to ja otrzymałem tę propozycję i razem z kolegą je tworzymy. Są już plany na przyszłość – zapowiada malarz. – Malczewski jest dość charakterystycznym malarzem, ważnym dla Radomia. Z pewnością jakąś fascynację jego twórczością przeżywałem w trakcie edukacji plastycznej. Pamiętajmy, że jest to malarz z przełomu XIX i XX w., więc jest to forma klasyczna i taka ma być. To malarstwo bardzo charakterystyczne, rozpoznawalne, a cały szlak może być doskonałą promocją Radomia – uważa Rudecki.
