Radio Rekord Radom 29 lat z Wami Radio Rekord Radom 29 lat z Wami
PGlucyBkYXRhLXJldml2ZS16b25laWQ9IjEiIGRhdGEtcmV2aXZlLWlkPSI0NGIxNzY0MWJjOTg4OTU5NmEyZDdiN2ZkNTRiNWZlNSI+PC9pbnM+DQo=
PGlucyBkYXRhLXJldml2ZS16b25laWQ9IjEiIGRhdGEtcmV2aXZlLWlkPSI0NGIxNzY0MWJjOTg4OTU5NmEyZDdiN2ZkNTRiNWZlNSI+PC9pbnM+DQo=

Jest taka ulica: Karola Adwentowicza

Jest taka ulica: Karola Adwentowicza

Prostopadła do ul. Kasztelańskiej, równoległa do ul. Władysława Malawskiego

PGlucyBkYXRhLXJldml2ZS16b25laWQ9IjciIGRhdGEtcmV2aXZlLWlkPSI0NGIxNzY0MWJjOTg4OTU5NmEyZDdiN2ZkNTRiNWZlNSI+PC9pbnM+
PGlucyBkYXRhLXJldml2ZS16b25laWQ9IjciIGRhdGEtcmV2aXZlLWlkPSI0NGIxNzY0MWJjOTg4OTU5NmEyZDdiN2ZkNTRiNWZlNSI+PC9pbnM+

Wybitny aktor, doskonały odtwórca ról w repertuarze współczesnym, reżyser, dyrektor teatru.
Urodził się 19 października 1871 roku w Wielogórze koło Radomia. Uczył się w radomskim gimnazjum, ale został z niego usunięty, kiedy władze szkolne znalazły na stancji, gdzie mieszkał, dzieła Mickiewicza i Słowackiego. Dostał tzw. wilczy bilet, zakazujący wstępu do wszystkich rządowych szkół i musiał kontynuować naukę w gimnazjum prywatnym.
Po jego ukończeniu był m.in. praktykantem w gospodarstwie wiejskim i pracował jako kolejarz w Radomiu. Wkrótce związał się z teatrem. Pierwsze kroki na scenie, w 1894 roku, stawiał w radomskim zespole amatorskim Karola Hoffmana, debiutując rolą Edwina w „Odludkach i poecie” Aleksandra Fredry. Później był członkiem wędrownej trupy Ludwika Czystogórskiego i zespołu teatru w Częstochowie (wystąpił w 42 rolach), grał w warszawskich teatrach ogródkowych. Stamtąd, w 1897 roku, trafił do Teatru Polskiego w Poznaniu. Na ten czas przypadły duże role Adwentowicza, także w repertuarze romantycznym. W wielu przedstawieniach partnerował Stanisławie Wysockiej i Wandzie Siemaszkowej.
W 1900 roku Adwentowicz przeniósł się do Lwowa, a Tadeusz Pawlikowski zaangażował go do teatru. Zaczynał od ról amantów, ale bardzo szybko zasłynął jako aktor realistyczny, znakomicie odnajdujący się w repertuarze europejskiego modernizmu. Sławę i uznanie krytyki przyniosły mu role w sztukach Szekspira, ale równie świetnie kreował bohaterów w polskim repertuarze romantycznym czy postaci w dramatach Ibsena i Strindberga.
Już w pierwszym roku pobytu we Lwowie Karol Adwentowicz wstąpił do Polskiej Partii Socjalno-Demokratycznej. A w 1903 roku założył we Lwowie amatorską scenę robotniczą.
Choć miał stały angaż w teatrze we Lwowie, po kilku latach powrócił do życia wędrownego aktora – przez cztery lata jeździł z gościnnymi występami do Krakowa, Warszawy i Lublina. W 1912 roku Ludwik Solski zaangażował aktora do krakowskiego Teatru im. Juliusza Słowackiego.
Po wybuchu I wojny światowej Adwentowicz wstąpił do Legionów Polskich; służył w I pułku ułanów. Jego żołnierska kariera była bardzo krótka - doznał kontuzji i w 1915 roku został zwolniony z wojska.
W latach 1915-1929 nie miał stałego zatrudnienia, ale pracował bardzo dużo. Na powrót stał się aktorem wędrownym objeżdżającym wiele miast Polski, grał m.in. we Lwowie, Krakowie, Łodzi, Lublinie, Wilnie, Bydgoszczy, Katowicach, Poznaniu oraz na wielu warszawskich scenach. Opracowywał nowe role.
Kierownictwo stałego teatru objął pod koniec lat 20. W sezonie 1929/1930 szefował Teatrowi Miejskiemu w Łodzi. Zaprosił wówczas do współpracy Schillera, który realizował tu swój program zaangażowanego teatru politycznego nazywanego „Zeittheater”. Wspólnie stworzyli, atakowaną przez konserwatystów, lewicująca scenę.
W 1932 roku Adwentowicz przeniósł się do Warszawy. Założył tu własny Teatr Kameralny, który prowadził aż do wybuchu wojny. Jednocześnie w sezonie 1933/1934 był jednym z dyrektorów Teatru Ateneum.
2 lipca 1936 roku – w kościele ewangelicko-reformowanym - ożenił się z aktorką Ireną Grywińską.
W czasie wojny Adwentowicz pracował w aktorskiej kawiarni „Pod Znachorem” w Warszawie. W 1942 roku został aresztowany przez gestapo i osadzony na Pawiaku. Zwolniono go po ośmiu miesiącach, w kwietniu 1943 roku. Wtedy aktor rozpoczął współpracę z podziemną Tajną Radą Teatralną.
Po upadku powstania warszawskiego wyjechał do Krakowa, a stamtąd do Katowic. Tu, razem z Wilamem Horzycą, otworzył Teatr im. Stanisława Wyspiańskiego. Krótko, w 1945, był jego dyrektorem. Potem (1945-46) prowadził krakowski Teatr Powszechny. W 1946 roku został kierownikiem artystycznym Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie, a w latach 1948-1950 szefował Teatrowi Powszechnemu w Łodzi.
Od 1950 roku aż do śmierci był związany z warszawskim Teatrem Polskim. Jego ostatnią pracą teatralną były „Upiory” Ibsena, które wystawił w 1957 roku w Teatrze Ludowym. Wówczas po raz ostatni wystąpił na scenie - jako Pastor Manders.
Zmarł 19 lipca 1958 roku w Warszawie. Został pochowany w Alei Zasłużonych na Powązkach Wojskowych.

nika / Jacek Sochaj

PGlucyBkYXRhLXJldml2ZS16b25laWQ9IjQxIiBkYXRhLXJldml2ZS1pZD0iNDRiMTc2NDFiYzk4ODk1OTZhMmQ3YjdmZDU0YjVmZTUiPjwvaW5zPg0K
PGlucyBkYXRhLXJldml2ZS16b25laWQ9IjQxIiBkYXRhLXJldml2ZS1pZD0iNDRiMTc2NDFiYzk4ODk1OTZhMmQ3YjdmZDU0YjVmZTUiPjwvaW5zPg0K

Fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe

Chcemy, żeby nasze publikacje były powodem do rozpoczynania dyskusji prowadzonej przez naszych Czytelników; dyskusji merytorycznej, rzeczowej i kulturalnej. Jako redakcja jesteśmy zdecydowanym przeciwnikiem hejtu w Internecie i wspieramy działania akcji "Stop hejt".

Dlatego prosimy o dostosowanie pisanych przez Państwa komentarzy do norm akceptowanych przez większość społeczeństwa. Chcemy, żeby dyskusja prowadzona w komentarzach nie atakowała nikogo i nie urażała uczuć osób wspominanych w tych wpisach.

PGlucyBkYXRhLXJldml2ZS16b25laWQ9IjMiIGRhdGEtcmV2aXZlLWlkPSI0NGIxNzY0MWJjOTg4OTU5NmEyZDdiN2ZkNTRiNWZlNSI+PC9pbnM+DQo=
PGlucyBkYXRhLXJldml2ZS16b25laWQ9IjMiIGRhdGEtcmV2aXZlLWlkPSI0NGIxNzY0MWJjOTg4OTU5NmEyZDdiN2ZkNTRiNWZlNSI+PC9pbnM+DQo=

#WieszPierwszy

Najnowsze wiadomości

PGlucyBkYXRhLXJldml2ZS16b25laWQ9IjE1IiBkYXRhLXJldml2ZS1pZD0iNDRiMTc2NDFiYzk4ODk1OTZhMmQ3YjdmZDU0YjVmZTUiPjwvaW5zPg0K
PGlucyBkYXRhLXJldml2ZS16b25laWQ9IjE1IiBkYXRhLXJldml2ZS1pZD0iNDRiMTc2NDFiYzk4ODk1OTZhMmQ3YjdmZDU0YjVmZTUiPjwvaW5zPg0K

Najczęściej czytane

PGlucyBkYXRhLXJldml2ZS16b25laWQ9IjE5IiBkYXRhLXJldml2ZS1pZD0iNDRiMTc2NDFiYzk4ODk1OTZhMmQ3YjdmZDU0YjVmZTUiPjwvaW5zPg0K
PGlucyBkYXRhLXJldml2ZS16b25laWQ9IjE5IiBkYXRhLXJldml2ZS1pZD0iNDRiMTc2NDFiYzk4ODk1OTZhMmQ3YjdmZDU0YjVmZTUiPjwvaW5zPg0K

Polecamy