Glinice. Prostopadła do ul. Kwiatkowskiego i ul. Fabrycznej.
August Wrześniowski (1836-1892). Urodził się w Radomiu. Był synem Wincentego Wrześniowskiego, znanego nauczyciela w gimnazjach radomskich, a potem warszawskich. Po maturze wstąpił na Wydział Prawa Uniwersytetu Petersburskiego, który ukończył w 1856 r. ze stopniem kandydata. Po dwóch latach aplikacji sędziowskiej w Warszawie został przeniesiony do Komisji Kodyfikacyjnej w Petersburgu, gdzie pracował do 1861 r.
W wolnym czasie studiował na uniwersytecie nauki przyrodnicze, zdobywając w 1860 r. stopień kandydata tych nauk. Pasjonowały go szczególnie wykłady znakomitego botanika, mikrobiologa i protistologa Leona Cienkowskiego. To właśnie pod wpływem tych wykładów skupił się na mało wtedy znanej dziedzinie – badaniu wymoczków. W rezultacie, w 1862 r. wydał pierwszą publikację pt. „Observations sur Quelques Infusiores”.Opisał w niej nowe gatunki i podał wiele nieznanych dotąd szczegółów związanych z ich budową i fizjologią.
W 1861 r. został przeniesiony do Trybunału Cywilnego w Warszawie, skąd po kilku miesiącach się zwolnił. Udało mu się na podstawie „zadania konkursowego” zdobyć stanowisko prosektora w Katedrze Zoologii i Anatomii Porównawczej Akademii edyczno-Chirurgicznej, która potem weszła w skład Szkoły Głównej Warszawskiej. W latach 1864-1889 tam wykładał. Potem także na Uniwersytecie Warszawskim. Pracował też aktywnie jako badacz. Był popularyzatorem teorii ewolucji i twórcą
polskiej protozoologii (nauki o pierwotniakach). Otrzymał członkostwo licznych towarzystw naukowych w Polsce, Niemczech, Francji, Rosji i Anglii.
W 1865 r., na podstawie pracy pt. „Spis w ymoczków spostrzeganych w Warszawie i jej okolicach w latach 1861 – 1865” został profesorem adiunktem, w 1867 r. zdobył doktorat zoologii, a w 1868 uzyskał stopień profesora nadzwyczajnego. Zorganizował wzorcowy gabinet zoologiczny z pracownią dydaktyczną i muzeum. Do swoich zajęć wprowadził „demonstracje mikroskopowe” i uatrakcyjniał metody nauczania, czym zyskał sobie przychylność studentów. Znany był z dokładności i sumienności.
W 1889 r. zmuszony był do przejścia w stan spoczynku. Z dwóch powodów: choroby serca i nieprzychylnych Polakom warunków na Uniwersytecie Warszawskim. August Wrześniowski może się poszczycić dużym dorobkiem naukowym. Opublikował ponad 200 prac z zakresu m.in. fauny wymoczków i skorupiaków polskich, antropologii górali tatrzańskich i etnografii Podhala. Był działaczem Towarzystwa Tatrzańskiego. Wydał pracę pt. „Tatry i podhale” oraz „Spis wyrazów podhalańskich”. W 1881 r. stworzył podręcznik pt. „Zasady zoologii”. Napisał „Biografie przyrodników polskich”. Był też podróżnikiem, a podczas wypraw pisał wspomnienia, które potem opublikował. Tłumaczył z języka angielskiego prace naukowe z dziedziny zoologii, protozoologii i teorii ewolucji. Zmarł w Warszawie i pochowany jest na cmentarzu Powązkowskim.
Korzystałam z książki Izabelli Mosańskiej „Zasłużeni dla Radomia i okolic patroni radomskich ulic, czyli co wypada wiedzieć o swoim mieście...; Radom 2010.
