Janusz Korwin - Mikke (ur. w 1942 r.) to publicysta i polityk, poseł na Sejm I kadencji, były prezes Unii Polityki Realnej oraz Wolności i Praworządności, obecnie prezes Kongresu Nowej Prawicy. Mistrz Krajowy w brydżu. Kandydat na urząd Prezydenta RP w 1995, 2000, 2005 i 2010.
Studiował matematykę, prawo, socjologię. Dyplom ma z filozofii. Za działalność opozycyjną aresztowany był po raz pierwszy już w 1964 roku.
W latach 1969–1974 był pracownikiem naukowym – najpierw w Instytucie Transportu Samochodowego, następnie na Uniwersytecie Warszawskim w Zespole Badań nad Informacją i Techniką Podejmowania Decyzji, kierowanym przez Klemensa Szaniawskiego. Po rozwiązaniu zespołu i zwolnieniu wszystkich pracowników przez władze UW nie odwołał się od tej decyzji, co uczynili jego koledzy, którzy dzięki wsparciu ze strony związków zawodowych zostali przywróceni do pracy na uczelni. W poszukiwaniu źródeł utrzymania wznowił karierę zawodowego brydżysty (z gry w brydża utrzymywał się także na studiach). Awansował nawet do kadry narodowej.
W latach 1962–1982 należał do Stronnictwa Demokratycznego, z którego wystąpił w okresie stanu wojennego, na znak protestu przeciwko poparciu przez SD w Sejmie ustawy o przymusie pracy.
W 1978 założył Officynę Liberałów (wydawnictwo drugiego obiegu). Do momentu wprowadzenia stanu wojennego wydawnictwo opublikowało około 25 książek i broszur, prawie wyłącznie polskich autorów, najczęściej o tematyce ekonomicznej. W 1987 został koordynatorem nowo powstałego Ruchu Polityki Realnej (w 1989 przekształconego w Unię Polityki Realnej).
Przystąpił do powołanego 18 grudnia 1988 Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie. W 1989 wziął udział w konkursie ogłoszonym przez Centralny Urząd Planowania na projekt systemu podatkowego w Polsce i zdobył w nim I nagrodę. W 1990 r. założył tygodnik „Najwyższy CZAS!”, którego wydawcą był do października 2007 r.
Janusz Korwin-Mikke był jednym z najbardziej aktywnych mówców Sejmu I kadencji. 4 czerwca 1992 roku sprowokował swoim wystąpieniem głosowanie, w wyniku którego została opublikowana tzw. lista Macierewicza, co doprowadziło do upadku rządu Jana Olszewskiego.
Korwin - Mikke Kandydował bez powodzenia w kolejnych wyborach parlamentarnych w roku 1993, 1997 i 2001, w wyborach do PE w 2004 oraz w 2004 dwukrotnie w wyborach uzupełniających do Senatu. W 2006 zdecydował się na start w wyborach samorządowych jako kandydat na prezydenta miasta stołecznego Warszawa. Wybory przegrał, zajmując 4. miejsce za Hanną Gronkiewicz-Waltz, Kazimierzem Marcinkiewiczem i Markiem Borowskim.
Jest autorem tysięcy artykułów o tematyce politycznej, społecznej, ekonomicznej, ostatnimi laty - dzięki blogom i wypowiedziom video - bardzo aktywny w Internecie. Od lat opowiada się za liberalizmem ekonomicznym, karą śmierci, czy prawem do posiadania broni.