- Wkład Józefa Grzecznarowskiego w rozwój naszego miasta jest nie do przecenienia. Uczynił Radom miastem zindustrializowanym, nowoczesnym, zadbanym, po prostu europejskim – mówiła podczas poniedziałkowych „Imienin Józefa”, poświęconych przedwojennemu prezydentowi Radomia architekt Elżbieta Maj.
Na pomysł, by przypomnieć sylwetkę i dokonania Józefa Grzeczarowskiego w tak nietypowy sposób – urządzając mu imieniny - wpadli działacze radomskiego SLD i społeczność skupiona wokół facebookowego profilu Radom. Retrospekcja. Zaproszenie do Resursy przyjęło w poniedziałkowy wieczór bardzo wielu radomian. Zaproszone zostały też obie córki Grzecznarowskiego, ale przyjechała tylko Danuta Grzecznarowska-Skrzypczyk, bo Halina Szpilman niespodziewanie znalazła się w szpitalu. Ale i tak znalazła sposób, by zwrócić się do gości imienin. - Jestem bardzo mocno poruszona tym, co dzieje się w Radomiu w związku z moim ojcem. Bardzo się cieszę, że państwo pamiętacie o nim, że chcecie, by został honorowym obywatelem tego miasta. Tym bardziej mnie to wzrusza, że mój ojciec był oddany Radomiowi, jak mało kto – zebrani w Resursie usłyszeli jej nagrany głos.
http://www.cozadzien.pl/zdjecia/retrospotkanie-imieniny-jozefa-grzecznarowskiego/45927
Podpisy pod wnioskiem o nadanie Józefowi honorowego obywatelstwa Radomia zbierane były przez kilka ostatnich tygodni. A w poniedziałek, przed „Imieninami”, wniosek wraz z ponad tysiącem podpisów Marcin Dąbrowski, szef radomskiego Sojuszu i Danuta Grzecznarowska-Skrzypczyk złożyli u przewodniczącego rady miejskiej Dariusza Wójcika. Ten obiecał, że jeszcze tego samego dnia przekaże dokumenty w sprawie nadania honorowego obywatelstwa komisji kultury – Uchwała jest podejmowana na zwykłej sesji rady miejskiej. Jeżeli zostanie przegłosowana, to okolicznościowy grawer zostanie przekazany rodzinie na uroczystej sesji – mówił Dariusz Wójcik.
Bardzo możliwe, że jeżeli procedura przebiegnie bez przeszkód, to Józef Grzecznarowski otrzyma honorowe obywatelstwo jeszcze w tym roku.
Mracin Dąbrowski ma nadzieję, że wreszcie w tym roku Grzecznarowski otrzyma tytuł honorowego obywatela. – Jest to największy prezydent w historii Radomia XX wieku – uważa.
Podobną opinię wyraził podczas imieninowego wieczoru w Resursie prezydent Radosław Witkowski. - Cieszę się, że po wielu latach dyskusji ten wniosek został złożony. Bo ten tytuł naszemu prezydentowi się jak najbardziej należy – zauważył Witkowski. - Mam nadzieję, że rada przyzna honorowe obywatelstwo Józefowi Grzecznarowskiemu jak najszybciej. I że będzie to decyzja jednogłośna.
http://www.cozadzien.pl/radom/imieniny-prezydenta/45937
Imieninowy wieczór pomyślano w ten sposób, by goście jak najwięcej dowiedzieli się o solenizancie, o jego życiu i tym, co Radom zawdzięcza nie tylko przedwojennemu prezydentowi, ale także założycielowi Radomskiej Spółdzielni Mieszkaniowej. O swoim życiu opowiadał sam Grzecznarowski, w którego wcielił się radomski aktor Jarosław Rabenda. Ale były też archiwalne zdjęcia i współcześnie zrobione filmy, pokazujące co, po Józefie Grzeczarowskim zostało do dziś. Ojca wspominały obie córki – Halina w nagraniu, a Danuta na żywo. Halina Szpilman pamiętała pochody pierwszomajowe, na które ojciec ją zabierał. Zanim jednak zebrani wyruszyli, trzeba było wysłuchać mów działaczy, którzy do zebranych na obecnym pl. Jagiellońskim zwracali się stojąc na balkonie dawnego Domu Robotniczego. - Nie wszyscy mówcy, wiedzieli, kiedy skończyć swoją wypowiedź – przyznała Halina Szpilman. - Ludzie na dole się niecierpliwili, następna osoba chciała coś powiedzieć, a tu ktoś gadał. I wtedy zobaczyłam, że mówcy mają do nogi przywiązany sznurek. Za który ktoś pociągał, kiedy osoba przemawiająca mówiła za długo.
Józefa Grzecznarowskiego wspominali też ci, którzy go znali, np. Henryk Sarna, który w 1953 roku wrócił do Radomia z obozu pracy w Jaworznie, w którym ludowa władza osadzała więżniów politycznych, ale nie mógł znaleźć żadnej pracy. Krewny, który znał Grzecznarowskiego, obiecał pomoc. - Grzecznarowski kazał mi przyjść za tydzień. A kiedy przyszedłem, powiedział, że właściwie nie powinien mnie zatrudniać – ze względu na ten obóz, ale da mi pracę. Bo, powiedział: „Jest pan uczciwym człowiekiem” - opowiadał Henryk Sarna.
Z kolei Danuta Grzecznarowska-Skrzypczyk wspominała, jak wyglądały imieniny ojca. - Na te imieniny już pachniało wiosną. Bo przed 19 marca zdejmowało się jedne z podwójnych okien, te zimowe i chowało do piwnicy. Potem odbywało się wielkie sprzątanie, mycie szyb... Mnóstwo osób przychodziło składać ojcu życzenia – mówiła Danuta Grzecznarowska-Skrzypczyk.
Józef Grzeczarowski był wielkim miłośnikiem, orkiestry wojskowej. I ta orkiestra grała mu 19 marca od rana „Sto lat!”. Tak było i w Resursie – jak się okazało wśród gości jest imiennik Grzeczarowskiego, więc kapela „Halniacy” zagrała, a wszyscy obecni zaśpiewali „Sto lat!”. A potem imieninowi goście częstowali się radomiankami i przepysznym tortem. I w mniej formalny sposób wspominali Radom Grzecznarowskiego.
