Grzecznarowski z honorowym obywatelstwem

Tak, jak zapowiadał na poprzednim posiedzeniu rady miejskiej jej przewodniczący Dariusz Wójcik, projekt uchwały w sprawie nadania honorowego obywatelstwa przedwojennemu prezydentowi Józefowi Grzecznarowskiemu, znalazł się w porządku obrad poniedziałkowej sesji na pierwszym miejscu. - Wniosek złożył Sojusz Lewicy Demokratycznej, ale został podpisany przez ponad tysiąc mieszkańców. Widać, że mieszkańcy chcą, by Józef Grzecznarowski został honorowym obywatelem miasta – zauważyła Magdalena Lasota, członek komisji kultury, która to komisja pozytywnie zaopiniowała postulat nadania honorowego obywatelstwa Grzecznarowskiemu. - Zasługi Józefa Grzecznarowskiego dla miasta można byłoby wymieniać długo, bo to i sprowadzenie firmy Ericsson i Bata, budowa bloków komunalnych, rzeźni, wodociągów... Ważne, że kandydat został sprawdzony przez Instytut Pamięci Narodowej. Mamy też ulicę Grzecznarowskiego i nie zostało ona zdekomunizowana.

http://www.cozadzien.pl/zdjecia/sesja-rady-miejskiej/48699

Również w opinii Ryszarda Fałka radnym powinno być „łatwiej debatować, kiedy wiemy, że IPN nie ma do Józefa Grzecznarowskiego zastrzeżeń”. - Trudno będzie komukolwiek stanąć w szranki z Józefem Grzecznarowskim, jeśli chodzi o rozwój Radomia – stwierdził.

Kazimierz Woźniak przypomniał, że o uhonorowanie przedwojennego prezydenta Radomia upomina się nie tylko SLD; swego czasu o nadanie mu tytułu występowała też Radomska Spółdzielnia Mieszkaniowa, której Grzecznarowski był założycielem. Radny Radomian Razem wyliczył też kolejne zasługi kandydata dla miasta – budowa bloków przy ul. Kościuszki i Filtrowej, budowa osiedla XV-lecia. I zauważył, że Józef Grzecznarowski był nie tylko dwukrotnym prezydentem Radomia, ale także ławnikiem magistratu, czyli członkiem zarządu miasta. - To osoba o mocnym charakterze. A zasługuje na uhonorowanie z powodu swoich dokonań, które nadal funkcjonują w strukturze miasta. Józef Grzecznarowski zostawił trwały ślad w Radomiu – argumentował Woźniak.

Marek Szary, przewodniczący klubu radnych PiS stwierdził, że on nie zagłosuje za przyznaniem Grzecznarowskiemu tytułu honorowego obywatela. - Po pierwsze dlatego, że jest to osoba zmarła, a nasz regulamin przewiduje nadawanie honorowego obywatelstwa tylko żyjącym; nieżyjącym wyłącznie w szczególnych przypadkach. Poza tym wokół dokonań Grzecznarowskiego narosło wiele mitów. Ericsson, firma Bata, linia kolejowa do Warszawy... Nikt nie potrafi udowodnić, że tak było – mówił Szary. - Uważam też, że nie powinniśmy do tytułu zgłaszać osób, które były prezydentami. Bo przecież prezydent bierze za swoją pracę pensję i za tą pensję powinien ją wykonywać dobrze. A skoro daliśmy honorowe obywatelstwo jednemu prezydentowi, to dlaczego nie drugiemu czy trzeciemu? Albo dlaczego nie wszystkim? No i Grzecznarowskiego odwołano. Nie wiemy tego na pewno, ale możemy się domyślać, że dlatego, że nadmiernie szastał pieniędzmi.

http://www.cozadzien.pl/radom/honory-dla-grzecznarowskiego/45066

Kazimierz Woźniak poprosił przewodniczącego rady, by głos mógł zabrać także, obecny na sesji, przedstawiciel Radomskiej Spółdzielni Mieszkaniowej, która nosi imię Józefa Grzecznarowskiego. - Nie udzielę głosu – odparł przewodniczący RM Dariusz Wójcik. - Bo przed sesją była u mnie grupa młodzieży, która stanowczo protestowała przeciwko nadaniu Józefowi Grzecznarowskiemu tytułu honorowego obywatela, i chciała zabrać głos na sesji. Nie zgodziłem się, więc i na wypowiedź przedstawiciela RSM nie dam zgody.

Za nadaniem Józefowi Grzecznarowskiemu honorowego obywatelstwa głosowało 19 radnych, czterech (Jerzy Pacholec, Mirosław Rejczak, Andrzej Sobieraj i Marek Szary) było przeciw. Nikt nie wstrzymał się od głosu. W głosowaniu nie wzięli udziału: Adam Bocheński, Teresa Skoczek, Przemysław Sońta, Kazimierz Staszewski i Dariusz Wójcik.

http://www.cozadzien.pl/radom/honory-z-opoznieniem/48439

Józef Grzecznarowski urodził się w 1884 roku. W latach 1923-1927 był ławnikiem i radnym miejskim, a w latach 1927-1930 i 1938-1939 prezydentem Radomia. Jako samorządowiec - jak czytamy w uzasadnieniu uchwały - był inicjatorem inwestycji komunalnych: wodociągów miejskich z wieżą ciśnień na Glinicach, ujęcia wody i stacji pomp przy ul. Filtrowej, kanalizacji miejskiej, gazowni z własną bocznicą kolejową, rzeźni miejskiej, fabryki nawozów, czterech szkół podstawowych, bloków mieszkalnych przy ul. Mireckiego, Narutowicza i Filtrowej, baraków dla bezdomnych, cieplarni miejskiej, placu targowego, rozbudowy elektrowni miejskiej. Założył i zorganizował w mieście Towarzystwo Osiedli Robotniczych. Był też inicjatorem budowy Domu Robotniczego na pl. Jagiellońskim; obecnie to siedziba Teatru Powszechnego. W latach 1928-1935, jako poseł, przyczynił się do zbudowania linii kolejowej Radom - Warszawa. Sprowadził do naszego miasta m.in. fabrykę obuwia Bata i telefonów Ericsson. Po wojnie Józef Grzecznarowski był założycielem i wieloletnim prezesem Radomskiej Spółdzielni Mieszkaniowej i inicjatorem budowy wielu osiedli.

Uroczysta sesja rady, podczas której córki Józefa Grzecznarowskiego odbiorą tytuł honorowego obywatela dla ich ojca, ma się odbyć po wakacjach.