„Malczewski” nową ekspozycją włącza się w obchody 650. rocznicy przeniesienia Radomia na prawo magdeburskie. – Wystawę przygotowali Niemcy, od pewnego czasu wędruje po Europie, przypominając mieszkańcom o korzeniach ich miast. A przedstawia proces kształtowania się i rozpowszechniania prawa magdeburskiego w Europie. Opisuje także „Zwierciadło saskie”, prywatną kodyfikację, która stała się jednym z głównych źródeł prawa magdeburskiego – mówi Katarzyna Wrona, kierownik działu historii Muzeum im. Jacka Malczewskiego.
„Zwierciadło saskie” i prawo magdeburskie to dwa kodeksy prawne spisane na terytorium dzisiejszego kraju związkowego Saksonia-Anhalt. „Zwierciadło” było kodyfikacją prawa zwyczajowego z terenu Saksonii i powstało w latach 1220-1235. Jego autor - Eike von Repgow spisał je pierwotnie w języku łacińskim, a dopiero później przetłumaczył na niemiecki. Dokument składał się z dwóch części. W pierwszej znajdowały się regulacje prawa ziemskiego, obejmujące sprawy ustrojowe, jak również prawo sądowe (prywatne, karne, procesowe). Uwzględnione były tam również (poza prawem zwyczajowym) ustawy cesarskie i przepisy prawa kanonicznego. Część druga zawierała przepisy odnoszące się do prawa lennego, określające relacje między suwerenem a wasalem.
Zobacz galerię zdjęć
Całą tę historię opowiada kilka plansz – po niemiecku i angielsku. Nie trzeba jednak czytać oryginału; dla zwiedzających wystawę muzeum przygotowało polski przewodnik. Poza planszami obejrzymy również publikacje dotyczące prawa magdeburskiego, w tym dwa oryginalne starodruki z XVI wieku oraz kopie bogato ilustrowanych tekstów „Zwierciadła saskiego”. Ekspozycję uzupełniają repliki XII- i XIII-wiecznych niemieckich monet z wizerunkami arcybiskupów Magdeburga i władców saskich.
- Ponieważ wystawę specjalnie zaprosiliśmy do Radomia w tym czasie, kiedy obchodzimy 650-lecie przeniesienia naszego miasta na prawo magdeburskie, postanowiliśmy ja uzupełnić o akcenty radomskie – tłumaczy Katarzyna Wrona. – Nasi goście mogą więc zobaczyć najstarsze i najciekawsze radomskie zabytki z okresu lokacji, choćby rzeźbę Madonny z dawnej bramy krakowskiej, przeniesiona później do fary czy drzwi do skarbczyka kościoła św. Wacława. Przede wszystkim jednak pokażemy dokument z 1364 roku przenoszący Radom z prawa średzkiego na magdeburskie.
Poza średniowiecznymi eksponatami w drugiej części wystawy znalazły się fotografie najstarszych obiektów, także z pierwszej osady miejskiej, czyli Starego Miasta.
