Prace obejmują remont elewacji i schodów kaplicy i dworku, budowę opaski drenażowej wokół budynków i przede wszystkim wstawienie nowych okien i drzwi dworku. Koszt sięgnie 600 tys. zł, z czego 400 tys. daje Urząd Marszałkowski Województwa Mazowieckiego, a 200 tys. zł dofinansowania - Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Remont, który zapewne zakończy się w październiku, wykonuje firma Renova z Warszawy.
- Po wielkiej renowacji parku z pieniędzy Unii Europejskiej, została nam właśnie restauracja dworku i kaplicy. Teraz w Czarnolesie wszystko będzie już dopięte na ostatni guzik. Serdecznie zapraszamy do odwiedzin tego miejsca, jest tu naprawdę pięknie - mówi Halina Styczeń, wicedyrektor radomskiego Muzeum im. J. Malczewskiego w Radomiu, którego Muzeum Jana Kochanowskiego w Czarnolesie stanowi oddział.
Pomimo remontu, muzeum pracuje według stałego harmonogramu: w sezonie letnim od wtorku do piątku w godz. 8-16, w soboty i niedziele w godz.9-16. Dwór Jana Kochanowskiego rocznie odwiedza około 40 tysięcy osób.
- Pojedynczy turyści odwiedzają dwór Jana Kochanowskiego przez cały rok, zwłaszcza w okresie letnim. Ale oczywiście największy ruch jest tutaj w czasie roku szkolnego, kiedy przyjeżdżają do Czarnolasu grupy uczniów – tłumaczy Halina Styczeń.
Dworek Jana Kochanowskiego spłonął w 1720 r. W 2. połowie XVIII w. Czarnolas został kupiony przez księcia Józefa Aleksandra Jabłonowskiego. Muzeum mieści się w murowanym dworze Jabłonowskich, pochodzącym z XIX wieku. Pierwsza ekspozycja tu została otwarta w 1961 r. Obecna ukazuje życie i twórczość Jana Kochanowskiego na tle epoki. Przed dworkiem znajduje się pomnik poety wykonany w 1980 r. przez Mieczysława Weltera.
Kompleks w Czarnolesie został założony przez księżnę Teresę z Lubomirskich Jabłonowską, która zaprosiła do Czarnolasu znanego wówczas ogrodnika i planistę pochodzenia czeskiego Józefa Stichego. Stworzył on plan ogrodu, wyznaczył główne jego elementy, m.in. istniejącą do dziś główną aleję wjazdową i kolisty podjazd pod dwór. Z tyłu wyznaczył aleję lipową, która upamiętniała słynną czarnoleską lipę Jana Kochanowskiego. Na końcu alei znajduje się obecnie XIX-wieczny obelisk z symbolicznym sarkofagiem Urszulki, córki poety oraz popiersiem Piotra Kochanowskiego, bratanka Jana.. Na początku XX wieku parkiem zajął się polski ogrodnik Stefan Celichowski, który zachowując koncepcję stylu angielskiego Stichego, wprowadził dodatkowe aleje, a polski drzewostan wzbogacił o drzewa i krzewy obcego pochodzenia.