W najbliższą niedzielę, tj. 25 marca wystąpi w „Szansie na Sukces” jako juror u boku Bogusława Meca. Program został nagrany na krótko przed jego śmiercią...
Jak poznałaś Bogusława Meca? Jak rozpoczęliście współpracę?
7 lat temu zadzwonił do mnie Robert Janson i poprosił mnie, abym nagrała chórki do piosenki Bogusia - „Przyjaciele po to są”. Pojechałam do studia nagrań. Producent postanowił, że oprócz drugiego głosu powinnam nagrać również refreny. Mec nie był zwolennikiem tej decyzji, ale z końcowego efektu był bardzo zadowolony. I tak mojego głosu użyczyłam jeszcze w pięciu innych jego piosenkach. Bardzo miło wspominam ten czas. Bogusław Mec opowiadał cały czas anegdoty ze swojego życia. Ogólnie panowała sympatyczna atmosfera.
Czy na tym skończyła się wasza współpraca?
Nie. Zaczęliśmy wspólnie koncertować m.in. w Sali Kongresowej w Warszawie, w Teatrze Roma, w Teatrze Wielkim i na wielu imprezach plenerowych. Wtedy dopiero miałam szansę lepiej go poznać. Nie tylko od strony artystycznej, ale również prywatnie. Zaprzyjaźniliśmy się ze sobą. Był wielkim artystą. Oprócz tego malował piękne obrazy różnymi technikami.
No właśnie. Bogusław Mec - artysta i zwykły człowiek. Jak go zapamiętałaś?
Był bardzo ciepłym człowiekiem. Przyjaźnił się z wieloma ludźmi, był życzliwy, chociaż czasem miał kąśliwe żarty, ale były bardzo trafne. Na przykład opowiadał, jak w czasach komunizmu pojechał z grupą polskich artystów na wycieczkę do ZSRR. Podczas zwiedzania tamtejszego muzeum narodowego radziecki towarzysz zapytał go, jak mu się tam podoba, jak podobają mu się ich dzieła sztuki. Na co Boguś wypalił : „Tak, bardzo mi się to podoba. Tylko kiedy wy nam to wszystko oddacie?”. Tak zakończyła się jego możliwość przekraczania granicy ZSRR. Był bardzo pogodnym człowiekiem, jednocześnie lubianym w swoim środowisku i ludzie chętnie z nim współpracowali. Nie był nudziarzem. Miał ogromną wolę i chęć życia. Niestety, zabiła go choroba, której starał się nie poddawać przez tyle lat...
Widziałaś artystę na krótko przed jego śmiercią... Nagranie programu w telewizji odbyło się w środę 7 marca, a w niedzielę Polskę obiegła ta tragiczna wiadomość...
Tak. Jego żona zadzwoniła do mnie, abym wystąpiła z nim jako jurorka w programie „Szansa na sukces”, co przyjęłam z radością. Tym bardziej, że nie widzieliśmy się przez dłuższy czas. Mówiła, że Boguś zawsze mnie dobrze wspomina i przez ostatni czas próbował mnie znaleźć. Zmieniłam numer telefonu, on też miał różne inne sprawy – jak to w życiu bywa. Pojechałam na nagranie. Boguś nie był w najlepszej kondycji. Czuł się źle, nagrywanie programu w studiu przez kilka godzin kosztowało go wiele wysiłku.. Na jego twarzy widać było zmęczenie. Po wszystkim miałam wrażenie, że się ze mną żegna. Ja za to pogroziłam mu palcem i powiedziałam, że nie wolno mu tego robić. I żeby o tym pamiętał. Mówił, że musi jeszcze koniecznie kupić swojemu wnukowi perkusję. Wielki zestaw perkusyjny z kongami. Dzień później, z okazji Dnia Kobiet, wystąpił na koncercie. Był to ostatni występ w jego życiu. Naprawdę nie poddawał się do końca. Chciał żyć i tworzyć. Jego śmierć bardzo mnie poruszyła. Byłam na jego pogrzebie.
Wracając do programu... Jak się czułaś w roli jurora?
Dziwnie. Nie lubię oceniać innych. Postawiliśmy jednak bardziej na oddanie emocji danej piosenki niż na wirtuozerię. Byłam zaskoczona, bo w programie wzięło udział wielu młodych ludzi, którzy świetnie sobie radzili z interpretacją utworów. A trzeba przyznać, że piosenki Bogusława Meca nie są najłatwiejsze. Oczywiście nie zdradzę, kto wygrał. Zapraszam Państwa do obejrzenia „Szansy na sukces” w najbliższą niedzielę - 25 marca.
Obecnie śpiewasz w radomskim zespole The Crunch, jak rozpoczęła się Twoja współpraca z nimi i jakie macie plany na przyszłość?
Z chłopakami znamy się bardzo długo. Z Krzysiem Chodackim tworzyliśmy już kiedyś grupę muzyczną, która nazywała się Paradox's. Później zawiesiliśmy działalność i po paru latach dostałam propozycję grania w The Crunch. Nie zastanawiałam się długo, ponieważ bardzo dobrze się rozumiemy. Za nami parę fajnych koncertów, a już wkrótce wchodzimy do studia, aby nagrać na razie jeden utwór, ale na tym pewnie się nie skończy. Poza tym myślimy również o teledysku.
Wiem, że dysponujecie jakimś ciekawym materiałem video z waszego koncertu...
Tak. Jest już gotowy. Zostało jeszcze kilka poprawek montażowych, jeśli chodzi o video. Na razie jeszcze nie podjęliśmy decyzji, czy będziemy jakoś oficjalnie promować to wydawnictwo. Natomiast jedną z piosenek umieściliśmy już na Youtube, a wkrótce zaprezentujemy kolejną.
Dziękuję i życzę wielu słuchaczy.
Z Małgorzatą Rudnicką-Matracką rozmawiała Dorota Trojanowska.
