Alicetea to radomski zespół, który działa na scenie muzycznej już od dziesięciu lat. Na przestrzeni czasu zespół przechodził różne zmiany personalne. Obecnie w Alicetea jest ośmiu muzyków, którzy pracują w studiu nad kolejną płytą. Z członkami zespołu Alicetea - Fredem (basistą) i Adamem (wokalistą) rozmawia Anna Prokop.
Od jakiegoś czasu staracie się uporządkować kwestie związane ze składem zespołu. Na czym stanęło?
Fred: - Mam nadzieję, że wreszcie udało nam się dogadać. Tak jak w każdym związku, mieliśmy różne problemy, chyba po prostu musieliśmy spędzić ze sobą więcej czasu żeby się dotrzeć. To było konieczne, ponieważ tylko w ten sposób mogliśmy zacząć się ze sobą dogadywać. Nie ukrywam, że zajęło nam to sporo czasu i mam nadzieję, że uda nam się utrzymać ten związek już na stałe.
Ile osób jest obecnie w zespole?
F: - W naszym składzie jest osiem osób, czyli wokalista Adaś, na drugim wokalu jest Kuba, na gitarze gra Niecu, na samplerze Maciek, ja gram na basie, na perkusji gra Miłosz, na trąbce gra Demon, a na puzonie Puzon.
Czy można powiedzieć, że ten związek jest już oficjalny i jego skład osobowy się nie zmieni?
A: -Nie ma chyba czegoś takiego jak ostateczna liczba muzyków w Alicetea. Ta nazwa wyklucza jakąkolwiek ostateczność. Cały czas ewoluujemy, poznajemy się nawzajem. Na przestrzeni lat wiele się zmieniało w naszym zespole. Nie jesteśmy już chłopcami tylko facetami, którzy grają już 10 lat. Co prawda każdy z nas ma swoje zajęcia, ale mimo to muzyka zawsze jest gdzieś wokół. Jakiś czas temu odszedł od nas dawny perkusista, później gitarzysta – wynikało to z przeróżnych sytuacji, ale chwała im za współdziałanie razem z nami. Jedni odchodzą, drudzy przychodzą, ale trzon zespołu cały czas istnieje.
F: - Były takie momenty, że mieliśmy niespodzianki z odchodzeniem muzyków i za każdym razem musieliśmy tak jakby od nowa myśleć nad koncepcją tego co tworzymy.
A: - Odejście gitary czy perkusji, która jest serduchem kapeli, powodowała, że trzeba było od nowa poszukiwać muzyków i w dodatku odnaleźć tą wspólną płaszczyznę porozumienia. Miłosz – obecny perkusista - bardziej skłania się ku cięższym brzmieniom, więc musieliśmy znaleźć wspólną nić porozumienia. Poza tym samo nauczenie się całości materiału jest czasochłonne, więc m.in. z tych powodów tak długo powstaje nasza płyta. Teraz już obiecujemy, że od jesieni wszystko będzie szło normalnym torem, przynajmniej mamy taką nadzieję.
Alicetea przeszła personalne rewolucje, a jak jest ze stylem muzycznym? Koncentrujecie się na jakimś konkretnym gatunku?
A: - Nie koncentrujemy się na jednym gatunku. Z jednej strony jest to niewątpliwie nasza zaleta, ale z drugiej strony przysparza nam to sporo kłopotów. Nasza muzyka jest połączeniem różnorodnych inspiracji.
F: - Przede wszystkim jest to mieszanka różnych emocji, spotykamy się na próbie, robimy burzę mózgów. Każdy z nas ma swoje upodobania, więc nie mamy jednego określonego nurtu, który ma być wyznacznikiem naszej muzyki.
A: - Na naszych koncertach można usłyszeć zarówno kawałki utrzymane w stylistyce reggae, jaki te z domieszką stylu charakterystycznego dla muzyki hip-hopowej czy też mocniejsze brzmienia, pojawia się również akcent ska. Nigdy nie jest jednak tak, że utwór jest zdominowany przez jeden gatunek muzyczny, one zawsze się ze sobą w mniejszym lub większym stopniu łączą.
F: - Często kwestie związane z przyporządkowaniem do gatunku muzycznego pozostawiamy naszym słuchaczom, ludzie różnie nas określają, my nad tym się nie zastanawiamy.
A jak jest z tekstami? Każdy z was wnosi coś od siebie?
A: - Piszę głównie ja i z gitarzysta Niecu, w zasadzie to my najczęściej przynosimy teksty. Niecu przynosi jakiś pomysł na tekst, wokół którego oscylujemy, tworząc cały kawałek. W naszym przypadku przeważnie najpierw powstaje jednak muzyka, a później dopiero warstwa słowna. Bardzo ważna jest sama kompozycja, ze względu na sposób, w jaki chcemy przekazać dane emocje takie, jak gniew czy radość. Słowa dodatkowo oddają to, co chcemy naszym słuchaczom przekazać, więc wszystko musi być do siebie odpowiednio dopasowane.
F: - Czasami jest tak, że rezygnujemy z jakiegoś tekstu, ponieważ dochodzimy do wniosku, że nie będzie pasował do muzyki. Wtedy Adaś z Niecem dopisują coś nowego lub wygrzebujemy jakiś tekst, z którego do tej pory nie skorzystaliśmy.
Jakiś czas temu weszliście do studia, żeby nagrać kolejną płytę…
F: - Rzeczywiście, od dłuższego czasu pracujemy nad płytą, materiał jest bardzo przemyślany, szczery i dojrzały.
A: - Przekleństwem wielu zespołów jest to, że ich pierwsza płyta jest najbardziej emocjonalna, a kolejne już nie. My mamy nadzieję, że zarówno nasz pierwszy, jak i drugi album jest – pod względem emocjonalności i szczerości przekazu – taki sam.
F: - Na płycie będą również numery, które gramy na koncertach już od dwóch lat tyle, że w nowych aranżacjach oraz parę innych kompozycji, które udało nam się opisać w studiu przez te kilka miesięcy - co, miejmy nadzieję, przypadnie ludziom do gustu. Planujemy umieścić na płycie 10-11 kawałków.
A:- Być może nagramy coś jeszcze, ale te 10-11 jest skończonych, oprócz jednego, do którego muszę nagrać wokal. Nie będę mówił, kiedy dokładnie się ona ukaże, czy zdążymy przed 21 grudnia – czyli ogłaszanym końcem świata, ale myślę, że jeszcze w tym roku płyta powinna być gotowa.
Jest was całkiem sporo. Czy przy tworzeniu płyty dochodzi między wami do spięć? Jak wygląda współpraca między wami?
A: - Jeżeli o cokolwiek zapytasz zespół Alicetea, to zawsze jest tyle zdań, ile osób. Przy tworzeniu muzyki jest jeden wielki kocioł, ale zawsze próbujemy ujarzmić tą różnorodność gustów w jedną muzyczną całość.
