Uroczystość wprowadzenia relikwii do kościoła pw. św. Jana Chrzciciela odbyła się w 555 rocznicę urodzin św. Kazimierza Jagiellończyka i w 30 rocznicę ogłoszenia św. Kazimierza patronem Radomia. Uroczystości rozpoczęły się o godz. 16 przed gmachem Urzędu Miejskiego, oficjalnym wprowadzenie relikwiarza do miasta przez arcybiskupa wileńskiego Gintarasa Linaas Grušasa.
- Królewicz Kazimierz stanowi wzór cierpliwości, umiejętnego znoszenia trudów życia i rozwiązywania problemów przy pomocy Bożej - mówił arcybiskup.
Zobacz galerię zdjęć
Drugi postój relikwiarza odbył się na wysokości ulicy Moniuszki. Tu pojawili się członkowie zakonów rycerskich, bractw, stowarzyszeń. Z kolei pod Kościołem Garnizonowym hołd św. Kazimierzowi oddali mundurowi, a przy klasztorze oo. Bernardynów - przedstawiciele życia konsekrowanego, świeckich zorganizowanych w ruchach i stowarzyszeniach religijnych. Następnie relikwie zostały powitane w kościele farnym. Po mszy uroczystości zakończy koncert organowy Roberta Grudnia.
KAZIMIERZ JAGIELLOŃCZYK
Królewicz Kazimierz Jagiellończyk (ur. w 1458 r.) to przede wszystkim święty Kościoła Katolickiego i patron Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Był synem Kazimierza Jagiellończyka i Elżbiety Rakuszanki. Jako 17-latek zaczął być wprowadzany jako przyszły następca tronu w arkana władzy. Brał udział w posiedzeniach rady koronnej. Przez 2 lata (1481 - 1483) sprawował władzę namiestnika w królestwie z tytułem "secundogentis regis Poloniae". W praktyce czyniło to z Radomia ówczesną stolicę, gdzie podejmowano strategiczne decyzje i gdzie obradowały najważniejsze instytucje państwowe. Krótkie rządy królewicza były przez ówczesnych dobrze oceniane. Poprawił bezpieczeństwo na drogach, ukrócając rozboje. Czynnym udziałem w sprawowaniu sądownictwa doprowadził do nadrobienia narosłych zaległości w rozstrzyganiu spraw przez sąd królewski. Chory na gruźlicę, późną wiosną 1483 r. został odwołany do Wilna. W obecności ojca Kazimierz zmarł 4 marca 1484 r. i został pochowany w Kaplicy św. Kazimierza w katedrze wileńskiej. Uroczystości kanonizacyjne królewicza odbyły się w 1604 roku. W 1636 r. uroczyście przeniesiono relikwie świętego do kaplicy ufundowanej przez Zygmunta III i Władysława IV, a w 1953 r. przeniesiono jego doczesne szczątki z katedry do kościoła świętych Piotra i Pawła. Część relikwii świętego została wysłana kawalerom maltańskim na prośbę ich kapituły, gdyż w 1960 r. obrali św. Kazimierza swoim patronem.
