Dlaczego pan zawodowo bije ludzi?
- Tak wyszło. Zaczynałem od ping-ponga, potem była piłka nożna. Ale w gimnazjum pojawiły się problemy i musiałem nauczyć się bić. A potem po dwóch walkach zostałem medalistą mistrzostw Polski i po tym sukcesie postanowiłem kontynuować karierę w boksie. Jednak trener kadry narodowej nie dawał mi zbyt wielu szans i dlatego postanowiłem przejść na zawodowstwo.
Najlepsze wiadomości video z Radomia znajdziesz na naszym kanale na YouTube - TUTAJ.
Często bywa tak, że bokserzy to w młodość niegrzeczni chłopcy, którzy nie stronią od bójek. Czy pan często miał solówki?
- Ja byłem spokojnym, skromnym i niskim chłopakiem. Do bójek nigdy mnie nie ciągnęło. Boks traktuje inaczej. Dla mnie to nie jest sport, w którym trzeba kogoś utłuc. Za każdym razem, gdy wychodzę do ringu, chcę pokazać piękno tego sportu, czyli techniczny boks.
Według wielu boks to bardzo niebezpieczny sport. Często czyta się o poważnych kontuzjach. Czy zawodowi pięściarze w ogóle o tym myślą?
- Takie myśli się odrzuca. Po prostu zakładam rękawice i wychodzę do ringu. Ale faktycznie kiedy czytam informacje o wypadkach innych bokserów, mam chwile refleksji, bo coś takiego może się stać każdemu i nikt nic na to nie poradzi.
Czy w Polsce da się zarobić na boksie?
- Duże pieniądze zarabiają tylko ci najlepsi. Średni mogą z boksu wyżyć. A ci słabsi też mogą liczyć na całkiem dobre pieniądze. Oczywiście wszystko zależy do tego, jak się ułoży sprawy ze sponsorami. Trzeba umieć się sprzedać marketingowo. Ja jeszcze na boksie zbyt wiele nie zarobiłem, ale mam nadzieję, że w najbliższym czasie się to zmieni.
Andrzejowi Fonfarze zdarzało się walczyć za dolara. Czy pan też wychodził do ringu za takie stawki?
- Na początku zawodowej kariery dokładałem do boksu. Po pierwszych siedmiu walkach byłem w plecy prawie 18 tys. zł. To były ciężkie czasy. Sam zbierałem pieniądze na opłacenie rywali i przygotowania. Pamiętam, że za moją pierwszą walkę transmitowaną przez Polsat dostałem tylko 100 zł. Udało mi się wtedy zebrać 10 tys., ale z tego 8 400 zapłaciłem rywalowi. 1 500 wziął trener, a mnie została ta stówa.
Co jest pan w stanie jeszcze osiągnąć na zawodowych ringach?
- Myślę, że przy dobrych układach mogę sięgnąć po tytuł mistrza Europy. W mojej kategorii wagowej wszyscy najlepsi na świecie boksują w Stanach. A o tytuły europejskie walczą ci słabsi. Parę lat temu po twardej walce przegrałem na punkty z Rafałem Jackiewiczem. A ten kilka tygodni później był blisko zdobycia tytułu mistrza Europy. Przegrał wtedy we Włoszech przez kontuzję, a wcześniej miał rywala trzy razy na deskach. Ja też byłbym go wstanie pokonać. Może niedługo dostanę szansę walki o taki pas i postaram się sprawić niespodziankę.
Jest pan zawodnikiem piłkarskiego klubu Strażak Wielogóra. Występuje pan w klasie A. Skąd pomysł na grę w tym zespole?
W 2012 roku wróciłem z Warszawy i zatrudniłem się u mojego sponsora w Windoorze. Wtedy wiele osób z tej firmy grało w Strażaku Wielogóra i ja też się w to wciągnąłem. Oni odeszli, a ja ciągle tam gram i dobrze się przy tym bawię. Jestem napastnikiem, więc czasem coś strzelę, czasem dostanę jakąś kartkę, ale generalnie dobrze się przy tym bawię.
Najświeższe wiadomości z Radomia i regionu znajdziesz na profilu CoZaDzien.pl na Facebooku - TUTAJ.
