[gallery id=941]
Cmentarz grzebalny przy kościele św. Barbary został założony w drugiej połowie XVIII wieku. Zachowało się tu wiele cennych nagrobków. Najstarsze pochodzą z pierwszej połowy XIX wieku i zlokalizowane są w bliskim sąsiedztwie świątyni. Stylistycznie nawiązują do form antycznych i klasycystycznych. Najstarszym z nich jest nagrobek Katarzyny z Kossowskich Chełkowskiej z 1830 roku, w typie cippusa (kielicha) z akroterionami w narożach. - Inne, równie cenne z tego okresu to m.in. nagrobek Heleny Batter-Rotter z 1832 roku, również w formie cippusa z oryginalną dekoracją roślinną, nagrobek Erazma Pomorskiego z pierwszej połowy XIX wieku w typie urny na cokole, nagrobek NN w formie steli architektonicznej z bogatą klasycystyczną dekoracją, nagrobek Macieja Mierzejewskiego – burmistrza Solca z połowy XIX wieku w formie obelisku na architektonicznym cokole, opracowanym rustyką oraz nagrobek rodziny Tarnowskich, w formie sarkofagu bogato zdobionego – wylicza Agnieszka Żukowska, rzecznik mazowieckiego konserwatora zabytków.
Nagrobki z drugiej połowy XIX wieku są liczniejsze i prezentują większe zróżnicowanie typów i form. Na szczególną uwagę zasługują m.in. neoklasycystyczny monumentalny grobowiec rodziny Targowskich z pomnikiem nagrobnym w formie obelisku, nagrobek Aleksandra Młodzianowskiego z 1872 roku w typie kolumny z girlandą kwiatową, nagrobek Teofila Młodzianowskiego z figurą anioła i urną na cokole oraz nagrobek Wacława Poraj Kuczewskiego z 1884 roku, w formie krzyża na skałce i z figurą aniołka.
- Wśród zachowanych XX-wiecznych nagrobków szczególnie cenny jest nagrobek Stanisława Chmielnickiego z 1910 roku z dekoracją secesyjną, nagrobek Anny Radomińskiej z 1917 roku w formie krzyża na skale z figurą kobiety czy monumentalny grobowiec rodziny Moroz z ok. 1900 roku z obeliskiem w zwieńczeniu – mówi Agnieszka Żukowska. - Na uwagę zasługują również te w typie pionowej steli: nagrobek Zygmunta Łoteckiego, dyrektora seminarium nauczycielskiego z 1936 roku, z czerwonego piaskowca, nagrobek Franciszki Muszalskiej i nagrobek rodziny Czajkowskich ze stelą w formie krzyża.
Ponadto – zdaniem konserwatora zabytków - wyróżnia się grupa obiektów z połowy XX wieku o jednorodnej stylistyce. - Powtarzają zasadniczo jeden wzorzec w formie kapliczki: krzyż na cokole z figurą pełnowymiarową lub figurką we wnęce, cokół flankowany wazonami na postumentach. Odznaczają się też płaskorzeźbioną dekoracją: w kształcie wieńca, gorejącego Serca Pana Jezusa oraz żłobień tworzących wzory liniowe i geometryczne. Podobne nagrobki występują na cmentarzu rzymskokatolickim w Krępie Kościelnej – tłumaczy rzecznik konserwatora.
Głównym materiałem, z którego wykonywano nagrobki był piaskowiec i wapień. W kilku przypadkach pojawiają się inskrypcje z nazwiskami twórców: z Puław, Rzeszowa, Warszawy i Radomia. Na cmentarzu zachowały się płyty nagrobne z inskrypcjami w języku rosyjskim starocerkiewnym. Poświęcone są głównie nauczycielom, działającego w okresie zaborów, seminarium nauczycielskiego w Solcu. Wśród spoczywających na cmentarzu są burmistrzowie, nauczyciele, powstańcy, żołnierze i księża oraz właściciele okolicznych dóbr.
- Cmentarz rzymskokatolicki przy ul. Łoteckiego zajmuje eksponowane miejsce w krajobrazie kulturowym miejscowości, jest materialnym dokumentem jej dziejów – uzasadnia decyzję konserwatora o wpisaniu do rejestru zabytków Agnieszka Żukowska.
