- Kamień węgielny pod pomnik osób skrzywdzonych w wyniku czerwcowych protestów z 1976 roku ma już 30 lat i czas najwyższy, by w tym miejscu powstał wreszcie pomnik – przekonywał dziennikarzy w sobotę, 13 maja Stanisław Kowalski, prezes stowarzyszenia Radomski Czerwiec '76. - Czas najwyższy podziękować w ten sposób tym radomianom, którzy wtedy powiedzieli „dość” komunistycznej władzy i wyszli na ulice. Ten pomnik musi powstać, by radomianie byli wreszcie dumni z tego miasta. Wybudowanie tego pomnika to jest nasz – wspólny z „Solidarnością” - moralny obowiązek.
Członkowie stowarzyszenia i kierownictwo radomskiej „Solidarności” o konieczności budowy monumentu intensywnie rozmawiali od kilku miesięcy, a teraz właśnie został powołany komitet budowy. Znaleźli się w nim przedstawiciele Radomskiego Czerwca '76 (Stanisław Kowalski, Marek Gawor i Krzysztof Gniadek) i radomskiej „Solidarności” (przewodniczący Zarządu Regionu NSZZ „S” Ziemia Radomska Zdzisław Maszkiewicz oraz wiceprzewodniczący: Andrzej Wójcicki i Krzysztof Kośla), artysta, prof. Zbigniew Kamieński, konserwator dzieł sztuki Wojciech Wdowski czy przedsiębiorca Marek Rutka. Jak mówi prezes Kowalski, lista członków komitetu budowy pomnika nie jest jeszcze zamknięta.
Będzie konkurs
Prace komitet chce rozpocząć po zakończeniu obchodów 41. rocznicy Radomskiego Czerwca. Od rozpisania konkursu na projekt pomnika. - W Radomiu jest wiele ładnych, godnych miejsc, gdzie pomnik mógłby stanąć, ale uważamy, że powinien jednak powstać w miejscu, gdzie jest kamień węgielny, gdzie modlił się Ojciec Święty Jan Paweł II. Bo to miejsce już stało się historyczne – uważa Stanisław Kowalski. - Poza tym, gdybyśmy postawili pomnik w innym miejscu, to jedni chodziliby pod kamień węgielny, a drudzy w to drugie miejsce. I nie byłoby zgody. A my chcemy, żeby pomnik skrzywdzonych w Czerwcu '76 roku jednoczył ludzi, a nie ich dzielił. Dlatego chcemy wybrać do realizacji pracę w drodze dialogu społecznego, za zgodą wszystkich zainteresowanych.
Prof Kamieński przyznaje, że zaprojektowanie monumentu w miejscu kamienia węgielnego – z powodu specyfiki tej przestrzeni - będzie dla artystów bardzo dużym wyzwaniem. - Ale nowy konkurs powinien być ogłoszony – twierdzi prof. Kamieński.
Nie wiadomo, jaki może być koszt pomnika. Komitet planuje budowę ze społecznej zbiórki. I chce, żeby monument został odsłonięty w 45. rocznicę Czerwca '76.
Dwa pomniki?
W poniedziałek, 15 maja na konferencję prasową zaprosił dziennikarzy Andrzej Sobieraj - radny Rady Miejskiej Radomia oraz prezes Stowarzyszenia Osób Internowanych i Represjonowanych w Stanie Wojennym Regionu Radomskiego. Zaprasza jako „inicjator budowy Pomnika Czerwca '76”. - Pan Andrzej Sobieraj nigdy nie deklarował rozmowy z nami na temat pomnika – Stanisław Kowalski nie krył zdziwienia.
- Jako „Solidarność” od zawsze walczyliśmy o to, by ludzie biorący udział w wydarzeniach Czerwca, w związku z tymi wydarzeniami skrzywdzeni skupili się, zorganizowali. W końcu powstało stowarzyszenie Radomski Czerwiec '76. I to oni mają dzisiaj prawo do tego, by budować ten pomnik. „S” może tylko wspomóc te działania – mówił Krzysztof Kośla.
Kamień węgielny
Budowa pomnika upamiętniającego osoby skrzywdzone w wyniku protestu w czerwcu 1976 roku była jednym z głównych postulatów rodzącej się w 1980 roku w Radomiu „Solidarności”. Konkurs na projekt rozpisany został rok później. Wygrał projekt Bronisława Kubicy, przedstawiający trzy rozpadające się bryły; w środku było miejsce na znicz. Wielu zwolenników miał też projekt prof. Macieja Szańkowskiego „Powiew wolności”. Władze nie zgodziły się, by pomnik stanął w pobliżu gmachu ówczesnego Komitetu Wojewódzkiego PZPR, więc zdecydowano, że zostanie postawiony przy skrzyżowaniu ulic 25 Czerwca i Żeromskiego. Wmurowano nawet kamień węgielny. Dalsze prace uniemożliwił stan wojenny.
Najświeższe wiadomości z Radomia i regionu znajdziesz na profilu CoZaDzien.pl na Facebooku - TUTAJ.
