Radomska młodzież z II Liceum
Ogólnokształcącego im. Marii Konopnickiej z pocztem sztandarowym
pod kierunkiem dyrektora Dariusza Żytnickiego wzięła udział w
uroczystym pogrzebie majora Zygmunta Szendzielarza „Łupaszki”,
bohatera walk z okupantem niemieckim i żołnierza wyklętego.
Uroczysty pogrzeb odbył się w niedzielę (24
kwietnia). Majora pożegnały tłumy. Na uroczystościach obecni byli
przedstawiciele najważniejszych władz państwowych i wojskowych:
m.in. prezydent Andrzej Duda, wicepremier Piotr Gliński, Antoni
Macierewicz szef MON czy Łukasz Kamiński prezes IPN. Msza żałobna
pod przewodnictwem biskupa polowego Józefa Guzdka odbyła się w
stołecznym kościele pw. św. Karola Boromeusza. Po mszy kondukt
żałobny przeszedł na Powązki. Ponadto decyzją Antoniego
Macierewicza Zygmunt Szendzielarz został awansowany do stopnia
pułkownika.
Na honorowym pogrzebie Szendzielarza nie zabrakło również radomskiej młodzieży, która oddała hołd bohaterowi. Udział w pogrzebie odbył się w ramach wychowania patriotycznego.
Radomska młodzież na pogrzebie "Łupaszki"
Major Zygmunt Szendzielarz „Łupaszka” urodził się 1910 w Stryju, został zamordowany przez komunistów w 1951 r. Po ukończeniu Szkoły Podchorążych Kawalerii w Grudziądzu w 1934 r. w stopniu podporucznika skierowany został do 4. Pułku Ułanów Zaniemeńskich w Wilnie. W jednostce tej walczył we wrześniu 1939 r. Pod koniec walk dołączył do Grupy Operacyjnej Kawalerii dowodzonej przez gen. Władysława Andersa. Za udział w kampanii wrześniowej odznaczony został Krzyżem Virtuti Militari V klasy. Pod koniec września 39 roku dostał się do niewoli sowieckiej, z której uciekł. Od 1940 roku działał w konspiracji w środowisku 4. Pułku Ułanów, przyjmując pseudonim „Łupaszka”. Pod koniec 1941 r. rozpoczął organizację siatki wywiadowczej, dowodził V Brygadą Wileńską Armii Krajowej. W 1944 awansowany został na stopień majora. Na jesieni 1946 r. Szendzielarz razem z niewielką grupą żołnierzy przeniósł się na teren Białostocczyzny, gdzie dołączył do VI Brygady Wileńskiej. W marcu 1947 r. opuścił oddział. Początkowo przebywał w Warszawie, później w okolicach Głubczyc, a następnie ukrywał się w Osielcu koło Makowa Podhalańskiego. 30 czerwca 1948 roku został aresztowany przez funkcjonariuszy Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. W trakcie śledztwa trwającego blisko dwa i pół roku zachował godną postawę, biorąc na siebie całkowitą odpowiedzialność za działania podległych mu oddziałów. 2 listopada 1950 r. skazany został przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Warszawie na karę śmierci. Wyrok wykonany został 8 lutego 1951 r. w warszawskim więzieniu na Mokotowie przez strzał w tył głowy.
Szczątki majora odnaleziono i ekshumowano w 2013 roku. W 2006 roku Sejm RP uczcił rocznicę śmierci „Łupaszki”, przyjmując w tej sprawie specjalną uchwałę. 30 czerwca 2008 roku odbył się uroczysty, symboliczny pogrzeb Szendzielarza na Powązkach. Pośmiertnie, postanowieniem prezydenta RP Lecha Kaczyńskie z 9 listopada 2007, „za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej” został, wraz z dwoma innymi „żołnierzami wyklętymi” – Kazimierzem Kamieńskim i Władysławem Łukasiukiem, odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.
