Pomysł
utworzenia bogatej w zieleń przestrzeni miejskiej, w której
mieszkańcy Radomia mogliby spacerować i nawiązywać towarzyskie
relacje, powstał w 1820 roku. Prawdopodobnie inicjatorką powstania
parku była Klementyna Z Tańskich Hoffmanowa. Budowa Miejskiego
Ogrodu Spacerowego trwała do 1825 roku, gdy nastąpiło jego
uroczyste otwarcie. Park usytuowany był pomiędzy brama Piotrowską
a rzeką Mleczną na terenach bo byłym szpitalu św. Ducha.
Ogród
Spacerowy, bo tak brzmiała jego pierwotna nazwa, powstał w celu
upiększenia miasta i pełnił rolę najmodniejszego miejsca spacerów
oraz zabaw sportowych. Przestrzeń parku została zaprojektowana
zgodnie z ówczesnymi standardami angielskimi, z promienistymi alejami
w układzie barokowym. W parku znajdowała się sieć alejek oraz
akcenty widokowe. Park podzielony był na dwie części, z których
jedna stanowiła sad. Park wypełniony był różnorodnymi drzewami
ozdobnymi oraz owocowymi, ponieważ zakładano, że dochód, jaki z
nich zostanie uzyskany, będzie wystarczający na utrzymanie
ogrodu.
Po powstaniu Nowego Ogrodu w drugiej połowie XIX
wieku (dzisiejszy Park im. Tadeusza Kościuszki) przyjęto nową
nazwę - Stary Ogród. Na jego obszarze w latach 1885-1899 urządzano
wystawy rolnicze.
W okresie międzywojennym, tuż po
odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 roku, miasto
udostępniło w dzierżawę część parku Radomskiemu Towarzystwu
Sportowemu. Wówczas od ulicy Nowospacerowej powstał tor kolarski, a
po drugiej stronie bieżnia oraz boisko piłkarskie. W czasie II
wojny światowej park uległ dewastacji, jego renowacji dokonano w
1946 roku. Niestety, odbudowany park nie przypominał już dawnego
ogrodu - zupełnie inny był choćby układ alejek.
Dziś w
centralnej części Starego Ogrodu znajduje się oczko wodne. Staw
powstał w 2004 roku w miejscu niewielkiego zagłębienia,
pozostałego po byłym torze kolarskim z lat międzywojennych. Stary
Ogród od północy ograniczony jest ulicą Wernera, od wschodu ulicą
Mireckiego, od południa Okulickiego, od zachodu zaś ul. Klementyny
i obszarem stadionu sportowego "Start".
Od strony
ronda ks. Romana Kotlarza znajduje się pomnik ks. R. Kotlarza oraz
Dąb Jana Pawła II.
