Co właściwie określamy psychorapem?
- Psychorap rozumiem jak rap emocjonalny, w którym liczy się przede wszystkim uzyskanie specyficznego klimatu psycho. Ważna jest modulacja głosu. Robiąc psychorap, dążę do pokazania moich prawdziwych emocji i tego co w danym momencie życia mnie porusza. Wielu rozumie ten rodzaj muzyki wiąże z koszmarami typu wszędzie krew, czaszki, połamane kości, zęby na ulicy... Nic z tych rzeczy. Moje kawałki jednak... dopiero wchodzą w psycho. Jestem na początku drogi by osiągnąć ten styl, który mnie zadowoli.
Dlaczego akurat ta odmiana?
- Dlaczego psychorap? Bo czuję, że taki styl rapu ma największą wartość. Gdy czasem słucham polskiego rapu, w większości przypadków odnoszę wrażenie, że dany raper, nagrywając wokal, czytał tekst z kartki. Nie ma w tym emocji.
Zawsze podziwiam wokalistów, którzy piszą swoje teksty od serca, a potem malują je słowami tak, że można poczuć się jak w kinie. Psychorap jest właśnie taki obrazowy.
Tworzenie nacechowanych emocjonalnie tekstów przychodzi łatwo?
- Tworzenie tekstu do takich utworów przychodzi mi bardzo ciężko. Zawsze lubiłem pisać. W podstawówce były to świat opowiadań, potem bardziej poezja. Przychodziło mi to łatwo, bo miałem (i nadal mam) bujną wyobraźnię. Jednak dziś w napisaniu tekstu mało pomaga mi wyobraźnia. Muszę coś przeżyć, czymś się zainspirować, wyciągnąć wnioski i przelać to na papier. Zależy mi bardzo na przesłaniu, by utwór poruszał ważny temat, otwierał oczy i dawał jakąś odpowiedź.
Nie obawiasz się, że w ten sposób odkrywasz swoje "ja" przed ogółem?
- W moich utworach prawie w ogóle nie rymuję na temat mojej osoby. Głównie obrazuję jakąś sytuację. W utworze "Chocholi taniec" pokazuję np. tłum ludzi, którzy trwają w swym grzechu, są to ślepcy, którzy odwrócili się od Boga, by tańczyć w tańcu zapomnienia. Pokazuję tam też przebudzenie, gdy syn marnotrawny nagle przejrzewa na oczy i podnosi krzyk do Boga.
Czy masz w planach jakieś występy publiczne?
- Nie planuje na razie koncertów. Obecnie studiuje na ASP w Gdańsku. W wolnym czasie nagrywam. Do tej pory miałem kilka występów w Radomiu i jeden koncert w Warszawie. Pewnie w wakacje będę bardziej dostępny.
Dostępne są w sieci twoje kawałki – czy to będzie materiał na płytę?
- Materiał na płytę dopiero będę przygotowywać w najbliższej przyszłości. Mam nadzieję że za dwa lata moja płyta będzie w Empikach.
Co sprawia Ci najwięcej trudności przy pracy nad nowym utworem?
- Najwięcej trudności w pracy nad utworem sprawia mi wymyślenie refrenu. Od refrenu zawsze zaczynam pisać tekst. Musi on być naprawdę dobry, bo tylko wtedy mam mobilizację, by załatwić zwrotki.
Będziesz szlifował swoje umiejętności wokalne pod okiem specjalisty?
- Nie mam takich planów. W rapie wyrażam siebie nie jakiegoś specjalistę... kimkolwiek on mógłby być.
Czy studia o profilu artystycznym współgrają z twoją pasją?
- Tak, studia na Akademii Sztuk Pięknych to moja druga działalność artystyczna, która współgra z muzyką. Lubie rzeźbić w różnych materiałach; w glinie, w drewnie, w kamieniu, ale także w dźwięku - staję się wtedy dzwiękorzeźbiarzem (śmiech). Nie chodzi mi tu tylko o wokal - od dawna próbuję grać na jakimś instrumencie i może się w końcu zdecyduje. Chciałbym też powrócić do tworzenia podkładów muzycznych - to dla mnie frajda.
Sztuka to dobry sposób wyrażenia siebie?
- Uważam że sztuka to bardzo ambitny sposób wyrażania siebie. Każdy z nas wyraża siebie na co dzień w rozmowach z innymi ludźmi, w najzwyklejszych reakcjach, w śmiechu i w płaczu, itd. Jednak sztuka w postaci takiej jak np. malarstwo, rzeźba, rysunek, to idealny sposób na uwiecznienie tej chwili, czyli możliwość uchwycenia naszego charakteru, różnych naszych emocji i przeżyć, z danego miejsca w naszym życiu w ramy jednego obrazu na wieki, wieków. Dlatego warto wyrażać siebie poprzez sztukę.
