[gallery id=858]
"(...) Zamiast ewentualnych cięć pielęgnacyjnych (w Radomiu) stosuje się masowe, niemalże brutalne wycinki – w tym często okazałego starodrzewu. Co do samej kwestii cięć przeprowadza się je najczęściej w sposób nieprofesjonalny, pozbawiając drzewa w znacznym stopniu bocznych rozgałęzień i niwecząc tym samym piękno ich naturalnego pokroju. W następstwie nie dopuszcza się do wytworzenia się wielu pomnikowych okazów lub się je wręcz likwiduje, a należałoby tu zaznaczyć, ze nie Radom nie jest w nie zbyt obfity - pisze Dorota Maj. - Dla konfrontacji, w parkach łódzkich, zwłaszcza o charakterze zabytkowym wręcz rzucają się w oczy drzewa objęte ochroną pomnikową. Są to okazy o zachowanym naturalnym pokroju, zazwyczaj silnie rozgałęzione, często z konarami odchodzącymi niemalże pod kątem prostym -zabezpieczonymi niekiedy drewnianymi podpórkami(...). W Radomiu szczególnej pieczy i uwagi wymagają parki zabytkowe: Stary Ogród, Park im. Tadeusza Kościuszki, Leśniczówka – gdzie niestety dopuszczono się już zbezczeszczenia wielu cennych, pomnikowych wręcz okazów starodrzewu. Wśród okazałego drzewostanu harmonijnie zespolonego z istniejącymi warunkami siedliskowymi jeszcze do niedawna dominowały tu klony, wiązy, wierzby, topole-w tym białodrzew, kasztanowce, dęby, lipy, graby, pojedyncze modrzewie i sosny. W ostatnim czasie drzewa te w znaczącym stopniu ulegają sukcesywnemu usuwaniu, zwłaszcza w części związanej bezpośrednio z korytem rzeki Mlecznej i jej dopływu – Strumienia Północnego.
TOPOLE NIEDOCENIANE, WYCINKI NIEUZASADNIONE
"Chciałabym przy tej okazji uwrażliwić na kwestię topól – pisze Dorota Maj. - Niedocenianych a wręcz tępionych w naszym mieście. Nierzadko reprezentują one przepiękne okazy (od form strzelistych poprzez rozłożyste do egzemplarzy z przewisającymi gałęziami), stanowiąc szczególnie cenny element drzewostanu w zestawieniach naturalistycznych o charakterze krajobrazowym – zwłaszcza w obrębie siedlisk łęgowych, wilgotnych, mokrych. W Radomiu przeprowadza się masowe ich wycinki, co uwidacznia się w szczególności w pasmach zadrzewień łęgowych, ciągnących się wzdłuż rzeki Mlecznej i jej dopływów – w ostatnim czasie nadzwyczaj wręcz drastycznie w obrębie parków zabytkowych Leśniczówka i Stary Ogród, gdzie dopuszczono się masowego usunięcia szczególnie rozłożystych okazów tych drzew (...). W ostatnim czasie zarówno w parkach, jak i w obrębie pozostałych form terenów zieleni dochodzi do masowych wycinek drzew pod pretekstem występowania objawów chorobotwórczych, zagrożenia w ruchu komunikacyjnym czy zbyt nadmiernego zaciemniania budynków. Czynniki te są z reguły zbyt wyolbrzymiane, a bywa że i wręcz nieadekwatne do rzeczywistego stanu".
- Nieprawdą jest, że wycięte lub właśnie wycinane drzewa w parku Stary Ogród stanowią cenny element drzewostanu. O ich zakwalifikowaniu do usunięcia zadecydował głównie stan zdrowotny. Ślady chorobowe widać doskonale wewnątrz już ściętych drzew. W większości pni usuwanych drzew występują spękania i rozległa zgnilizna brunatna, która świadczy o ich zamieraniu odpowiada na to Marcin Walasik, rzecznik ZUK. - Pozostawienie w parkach liczących ponad 50 lat topól skutkowałoby ich dalszym wymieraniem. Gatunek ten przybył do Polski w okresie PRL i był masowo sadzony ze względu na szybki i widoczny efekt. Przyjmuje się, że okres prawidłowej żywotności topól wynosi maksymalnie w granicach 30 lat, po tym czasie powinny być usuwane ze względu na bezpieczeństwo. Ich drewno cechuje duża kruchość, w związku z czym nie mogą być ustanawiane pomnikami przyrody.
Marcin Walasik tłumaczy, że pozostawienie dużej ilości starych topól w radomskich parkach doprowadziło do niewłaściwego rozrostu koron bardziej wartościowych gatunków drzew. Rozłożyste korony topól ograniczały przez wiele lat dostęp światła do roślin znajdujących się w niższych piętrach parków. Ponadto rozłożysty system korzeniowy tych drzew doprowadza do uszkodzeń nawierzchni alejek, co również jest brane pod uwagę przy planowaniu kompleksowej rewitalizacji parków. W przypadku Starego Ogrodu wycinka prawie 20 topól górujących nad pozostałym drzewostanem parku, była konieczna ze względu na obrażenia drzew, będące następstwem wyładowań atmosferycznych.
UPORZĄDKOWAĆ DRZEWOSTAN
- Przeprowadzone w ostatnich latach i dokonywane przez nas obecnie wycinki drzew nie są planowane oraz prowadzone w sposób przypadkowy. Zgodę na usunięcie 321 drzew w Starym Ogrodzie wydała radomska delegatura Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków. Kwalifikacja drzew wymagających usunięcia odbywała się podczas kilkukrotnych wizji lokalnych z udziałem urzędników Miejskiej Pracowni Urbanistycznej oraz radomskiej delegatury Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków - tłumaczy rzecznika ZUK. - Rewitalizacja parków zawsze obejmuje nie tylko wymianę nawierzchni alejek, montaż nowych lamp i ławek, ale polega również na przebudowie składu gatunkowego roślin. W miejsce usuniętych, najmniej wartościowych roślin, dokonuje się zaplanowanych nasadzeń szlachetnych gatunków, które w przyszłości będą komponować się z istniejącym drzewostanem. W radomskich parkach nie przeprowadzano regularnych wycinek najgorszych drzew przez kilka ostatnich dekad, w związku z czym przyszedł czas na uporządkowanie drzewostanu i dokonanie nowych nasadzeń przy udziale funduszy pozyskanych przez gminę z Unii Europejskiej. W Starym Ogrodzie usunęliśmy już prawie 80 procent drzew zakwalifikowanych do wycinki. Zdecydowana większość znajdowała się w zachodniej części, czyli po stronie stadionu „Start”. Miejsce to trudno było nazwać parkiem, gdyż występowało tam mnóstwo samosiewów klonów jesionolistnych. W tym rejonie powstaną liczne alejki oraz place zabaw. Pozostawienie starych, chorych topól i klonów jesionolistnych byłoby świadomym narażaniem ludzi na nieszczęśliwy wypadek.
