Dla przypadkowego przechodnia widok podwórza kamienicy przy ul. Żeromskiego 28 może być dużym szokiem. Na dziedzińcu króluje bowiem tajemniczy obiekt wykonany z czerwonej cegły i dekoracyjnego piaskowca. Budynek ma kształt rotundy z absydami. Na ścianie widnieje napis: „Jan Kanty Trzebiński”, przy wejściu widać medaliony z popiersiem Gutenberga i Senefeldera – dwóch patronów nowoczesnego druku. To dawna siedziba najsłynniejszej w dziejach Radomia drukarni, która należała do Jana Kantego Trzebińskiego. Korzenie firmy sięgają początków XIX wieku. Wtedy do Radomia przybył z Krakowa Jakub Czempiński. Przy ówczesnej ulicy Lubelskiej założył drukarnię. Zakład szybko zdobył dużą renomę. Drukowano tu pisma urzędowe, gazety, książki a także afisze.
Po śmierci Czempińskiego firmę przejął jego zięć Jan Kanty Trzebiński, który również przeniósł się do Radomia z Krakowa. Nowy właściciel okazał się znakomitym menadżerem. W 1865 r przejął drukarnię i litografię należącą do Wincentego Stokowskiego.
Zakład zaczął rozwijać skrzydła. Pod względem jakości wykonywanych prac radomska drukarnia bez kompleksów rywalizowała z renomowanymi firmami z Warszawy. W 1884 r. firma rozpoczęła druk „Gazety Radomskiej”. Pismo pomagało kształtować świadomość narodową w trudnych dla Polaków czasach. U Trzebińskiego wydano również „Dekanaty” księdza Wiśniewskiego - skarbnicę wiedzy o regionie sandomiersko-radomskim.
Pod koniec XIX wieku w zakładzie pracowało blisko 50 osób, co jak na owe czasy oznaczało bardzo liczną załogę. W 1899 r. drukarnię Jana Kantego Trzebińskiego objęli jego dwaj synowie - Julian i Jan. O jakości radomskiej firmy świadczą nagrody. Drukarnia otrzymała m.in. złoty medal na wystawie przemysłowo-rolniczej w Radomiu i dyplom uznania na wystawie ilustrowanych kart pocztowych w Krakowie (1899 r.).
Wymownym dowodem wysokiej pozycji firmy były zbiory zakładowej biblioteki, w której zgromadzono blisko 600 egzemplarzy różnych wydawnictw wydrukowanych przez Trzebińskiego.
W 1918 r. drukarnia świętowała 100-lecie istnienia. Z tej okazji Jan i Julian Trzebińscy postanowili wybudować nowy zakładu litograficzny przy dzisiejszej ulicy Żeromskiego. Obiekt zaprojektował Adolf Szyszko-Bohusz, który kierował wówczas odbudową Wawelu. W roku 1917 odkrył tam przedromańską rotundę Najświętszej Marii Panny. I zapewne tą budowlą inspirował się projektując drukarnię w Radomiu.
Nowa siedziba drukarni robiła duże wrażenie. Także po II wojnie światowej, kiedy zakład przestał istnieć. Niezwykłym budynkiem zainteresowali się nawet filmowcy. Kiedy w 1967 r. Jan Łomnicki kręcił w Radomiu „Kontrybucję” - opowieść o tragicznej śmierci młodego żołnierza podziemia, drukarnia występowała jako kawiarnia, która była skrzynką kontaktową ruchu oporu.
Dziś obiekt stoi opuszczony i zaniedbany. Wielką stratą byłoby dopuszczenie do zniszczenia drukarni, która jest częścią historii Radomia. Przypominającą o czasach, gdy firmy z naszego miasta słynęły w całej Polsce, co dzisiaj zdarza się niezbyt często.
